Beni bütün etrafımdan kuşatan
Dikenlerime zorbalığıma nobranlığıma rağmen kuşatan
Kalabalığa, anlamsızlığa, insan seslerine
Araba seslerine, makine seslerine ve bilumum seslere
Tahammül ettiysem eğer bugüne dek
Bir ara sesini duyarım diye
Ara sıra birileri
Bir yerlerde
Bakar gibi olur İsmail’in gözlerinin içine
Ezilmiş bir domatese bakar gibi değil de
Sanki İsmail, İsmail değilmiş de
Herkeslerden biriymiş gibi bakar
Bunu anlar anlamaz İsmail
Kaçırır gözlerini