kübra
@birokurunguncesiii
look,i want to be a half blood.
120 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ah o gece değil miydi ki Sabite'nin saadetinin felaketine,servetinin sefaletine dönüşmesine sebep olmuştu!Ah, işte o dehşetli kış gecesi değil miydi ki Sabite'nin hatırasından silinmez uğursuz bir gece olmuştu!
İnsanlar yardım ellerini senden esirgediler. Lakin azmedenler er geç amaçlarına ulaşırlar. Niye durdun? Niye ayaklarına bakıyorsun? Dizlerine kadar çıkan camurdan mı cesaretin azalyor? Cesaret! İleri! O çamurlar ancak senin ayaklarını örtmeyen o yırtık çoraplarını kirletebilir!
Türk dili böyledir işte,az kelimeyle çok şey anlatır.
Okur Takip Önerileri
Sevdiğimiz insanın bizi ikna etmesine ne de kolay izin veriyoruz!
Aralarına ne gireyim,neme lazım,sonra dayak yerim, canım acır falan.
Bilge insan,kendisine edilen bütün hakaretlerin üzerindedir. Atılan iftiralara en iyi cevap sabır ve itidaldir.
Lady Catherine'i elinizden geldiğince teselli edin. Ama yerinizde olsaydım, yeğene yanaşırdım. Onun verecek daha çok şeyi var.
Sana kabul edileceğimden kuşku duymadan geldim. Sen de bana mutlu edilmeye layık bir kadını mutlu edebilmek için tüm kibrimin nasıl da yetersiz olduğunu öğrettin.
Geçmişin sadece hatırlamaktan zevk aldığınız kadarını düşünün.
Benimle oyun oynamayacak kadar naziksiniz . Eğer duygularınız hâlâ geçen Nisan'daki gibiyse , bana bunu hemen söyleyin. Benim duygu ve dileklerim değişmedi,ama tek bir sözünüz beni bu konuda ilelebet susturacaktır.
Onun yüzü kızardı, Jane'i yüzü kızardı,ama onları üzen iki kişinin yanaklarındaki renk kımıldamadı bile.
Ama hepsinden çok, saygı ve güvenden çok,
Elizabeth'in içinde göz ardı edemeyeceği bir iyi niyet duygusu vardı. Minnettarlıktı bu... Onu bir kez sevdiğı için minnettarlık değil sadece, ama onu reddetme tarzındaki tüm kabalığı ve huysuzluğu ve bunlara eşlik eden tüm haksız suçlamaları affedecek kadar sevdiği için minnettarlık.
ama öfkeli insanlar her zaman akıllı olmazlar
Ne rezilce davrandım!" diye haykırdı... "Ben ki sezgilerimle gurur duyardım!. Ben ki yeteneklerimi beğenirdim! Ablamın sınırsız iyi niyetini küçümser, ayıp ve anlamsız bir şüphecilik içinde kendime hayran olur dururdum... Bunu fark etmek ne kadar küçük düşürücü!..
İnsan hangi vicdanla bir evi kendi kızlarından başkasına miras bırakabilir, anlayamıyorum;hem de Mr. Collins'e... Niye başkası değil de o alsın?