Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Esse est percipi. Var olmak, algılanmaktır.
Ayrıca düşünce asla durmaz. Kapatılan son sayfa yeni bir oyunun başlangıcından başka bir şey değildir ve çıkılan her zirve başka uçuşlar için kullanılan bir tramplendir.
Reklam
Biz birbirimizden hem uzağız hem yakınız...
... evren net bir biçimde bu şekilde bölünmüştü: Bir tarafında biz ikimiz, öbüründe tüm geriye kalanlar.
Ne bir "hoşça kal" demiştik ne de el sıkışmıştık ayrılırken.
Hülya kâsesinden büyük yudumlar içmek gerekir...
Reklam
Bir akşam alaca karanlığındaki uzun bekleyişte ilk yıldızın ortaya çıkması gibiydi hayatıma girişi.
Sevgiye ihtiyacım vardı. Elimin üzerinde bir el hissetmek, dinlenilmek ve dinlemek istiyordum...
Benim de bir kalbim vardı. Söyleyecek bir şeylerim olduğunu hissediyor ve konuşmak, içimi dökmek istiyordum.
Hayat, katlanılabilir bir şey olsun diye yaşanır.
Reklam
Tekrar tekrar sorulan o gereksiz soru, tüm zamanların ve tüm bezginlerin birebir kelimeleriyle çıkmıştı karşıma o yaşta: Hayat yaşamaya değer mi? Ne yanıt verebilirdim ki? Hayat bana çok az şey vadediyor ve hiçbir şey vermiyordu.
Kolay hayat, belki de, beni daha kal­leş, daha az tutkulu ve nihayetinde daha sefil biri yapardı. Sahip olmayan ve olamayacak birinin bitmek bilmez kırgınlığı beni başkalarından ırak tuttu ve ruhumu acılarla bilenmeye mecbur bıraktı, ki bu onu daha arı, daha keskin ve daha onurlu kıldı.
Tamamıyla güzel bir hayatın bana haram olduğunu düşünüyordum. Ben yalnız, ben aşksız, ben şanssızdım.
Herkes kendini özgürleştirsin, kendini yaşasın, kendine ve akıp giden ama akıp gittiği için güzel olan âna inansın.
Tek gerçeklik şimdiki zamandır, duygudur: Herkes kendi şimdiki zamanını yaşar ve formüllerle inançları cehennemin dibine yollar.
1.500 öğeden 31 ile 45 arasındakiler gösteriliyor.