Don Carlos, İbni Sirac'ın yanına giderek: "Ey Magripli," dedi. "Ya Blanca'dan vazgeç ya da vuruşmaya hazır ol."
Bu ilk Süpermen olabilir mi?
Donya Blanca'nın ayaklarının dibinde, onu sessizce ve beğenerek seyreden bir genç oturuyordu. Bu genç manda derisinden bir külot pantolon ve aynı renkte bir gömlek giymişti. Belindeki kayıştan zambak çiçekleriyle işlenmiş kılıcı sarkıyordu. Omuzlarına ipek bir pelerin atmıştı.
Blanca: "Hıristiyan ol,"; İbni Hamit ise: "Müslüman ol," deyip duruyorlardı. Bir kez daha, onları birbirlerine çeken aşka yenilmeden ayrıldılar.
Blanca: "Bu yerler insanın tüylerini ürpertiyor, buralardan uzaklaşalım. Benim alınyazım burada yazıldı. Şu sözleri unutma: Müslüman olarak kalırsan senin umutsuz sevgilinim, Hıristiyan olursan mutlu eşin olurum," dedi.
İbni Hamit şöyle yanıt verdi: "Hıristiyan kızı olarak kalırsan senin dertli kölenim; Müslüman olursan mutlu kocan olurum."
"Ah! Ben de bir şanlı İbni Sirac olsaydım!" diye yineliyordu.
Blanca: "Seni o zaman daha az severdim, çünkü daha çok kaygı ve acı duyardım. Böyle bilinmeyen olarak kal ve benim için yaşa. Ünlü bir şövalye çoğu kez aşkı şan ve onur uğrunda unutur!" dedi.
Yakışıklılığından hoşlanan halk, o geçerken: "Bu kâfir bir prenstir. Donya Blanca onu hak dinine çevirecek," diyordu.