dikkatim dağılıyor, rabbim beni bağışla
iniyor boynuma bir kılınç gibi uyku,
bütün gün beklettim ağacı parkta
boşver dedim sonra, en iyisi bu
Sayfa 43Kitabı okudu
şimdi size birşey anlatıcam deprem olmadan önce ben işte aileme yük olmamak için bir takı dükkanında işe girdim. bizim patronda kendi memleketine gitti. benden kıdemli calışanla ben kaldım. böyle dükkanı derlerdik topladık böyle kıyafeti ve hal ve hareketleri ile çingene sandığım bir kadın geldi. hızma istedi. hızmalarda ksa tarafında diye kadını oraya dogru götürüyordum kadın bi anda dedi işte ben üzgünüm ben mutsuzum laflarına. ayıp olmasın diye nie neyin var felan dedim. sevgilim beni terk etti 2 yıldır sevgiliydik dedi. O sırada kasaya gelmiştik kasadki benden kıdemli kişi kadına sen çok güzelsin boşver felan dedi. ben umursmadım. kadın konuştu konuştu sonrada dedi ki Allah'tan ki kocam iyi biriydi bana destek çıktı yanımda oldu dedi.
“Rüyamda,” diye yazıyordu Amerikalı bir genç bir gazetenin ekine, “çatımızı aktardığımı gördüm. Birdenbire aşağıdan babamın beni çağıran sesini duydum. Onu daha iyi duyabilmek için hızla döndüm ve dönerken, çekiç elimden düşüp eğimli çatıdan kaydı, gözden kayboldu. Sanki biri yere düşüyormuş gibi tok bir gürültü duydum.
Korkuyla merdivenden indim. Babam orada yerde, başı kanlar içinde, ölmüş yatıyordu. Çökmüştüm, hıçkırıklar içinde anneme seslendim. Evden çıktı ve bana sarıldı. ‘Boşver oğlum, bu bir kazaydı,’ dedi. ‘O gitse bile, senin bana bakacağını biliyorum.’ O beni öperken, uyandım.
Ailenin en büyük çocuğuyum ve yirmi üç yaşındayım. Bir yıldır karımdan ayrıyım; nedense yürütemedik. Ebeveynlerimi derinden seviyorum ve babamla, geri dönüp karımla yaşamam konusunda ısrar etmesi dışında bir sorunum olmadı, sonuçta karımla mutlu olamıyordum ve bundan sonra da asla olamam.”
