Sadık Hidayet
Dünyada iki türlü insan vardır; çarpan, çarpılan. Çarpılanlardan olmak istemiyorsan, başkalarını çarpmaya bak. Fazla okumak lazım değil. İnsanı delirtir ve hayatın gerisinde bırakır. Ama matematik dersinde dikkatli ol! Dört işlemi bilmen yeter. Para hesabını becerebilirsen kazıklanmazsın, anladın mı? Hesap önemli; en kısa zamanda hayata atılman lazım. Gazeteyi okuyabiliyorsun ya, kafi. Ticaret öğrenmeli, insanlarla muhatap olmalısın. Beni dinlersen eğer, bir ton kitap okuyacağına, git ayakkabının bağını işporta tahtasına koyup sat, daha iyi. Yüzsüz olmaya çalış; unutulma sakın! Elinden geldiğince ortalarda boy göster. Kendi hakkını al; küfürden hakaretten yılma. Laf dediğin havada kalır. Bu kapıdan kovulursan, öbür kapıdan gülümseyerek gir. Anladın mı? Yüzsüz, kaba ve cahil. Bazen işlerin yolunda gitmesi için doğruymuş gibi davranmak gerekir. Memleketimizin bugün böyle adamlara ihtiyacı var. Günün adamı olmak lazım. İtikat, din ahlak, bunların hepsi laf salatası. Ama takiye yapmak gerek. Çünkü halk için önemlidir. İnsanlara itikat gerek; yular takmak lazım onlara. Yoksa toplum dediğin bir engerek yuvasıdır; nereye elini soksan, sokarlar. İnsanlar itaatkar, kaza ve kadere itikatlı olmalı ki sırtlarında güvende iş yapmak mümkün olsun. Önemli olan yemek yemek, selam vermek insanların arasına karışmak, kadınlara sırnaşmak, dans etmek yapmacık yapmacık gülmektir. Hele hele yüzsüz olmayı mutlaka öğren. Bu devirde böyle şeyler geçerli olduğuna göre, ayak uydurmak lazım.
TUĞBAYI DEĞİŞTİREMEZSİNİZ
Kalıbına sığmadığım dünya,
Bulutlarında beni savururken,
Kalbime sığınıyorum.
İnsanlar beni hep fuzuliye düşürüyor,
Sevinecek miyim üzülecek miyim diye bilmeden.
Kalıbına sığmadığım dünyada kanım taşarken,
Uzay boşluğunun bir yanında.
Bunun adı ne bilmiyorum çok araştırdım bulamadım sevip özleyip ama ayrı kalmak acı çekmek üzülmek bişeylerden tat almamak bunların hepsi bizim elimizde hala toparlanmıyorsak bu durumun adı ne bilmiyorum bulamadım bence adı kesinlikle aptallık hergün izi olan yerinizden geçmek çoo acı o bu acıyı bilmez çünkü bu şehri bana sevdirip gitti ben unutamadım o yerleri ne onu nede ondan kalanları o unutmuş olmalı ki her kapıyı kapattı galiba ciddi iz bıraktı bana çünkü toparlanmıyor yada ben beceremiyorum sanki bu dünyada tek seven tek aşık olan benmişim gibi düzelemiyorum toparlanamıyorum eğer tek seven ben değilsem ve sevipte ayrılan ben değilsem nasıl toparlanıyor bu insanlar nasıl üstesinden geliyorlar anlayamıyorum.
Ben rüyalardan besleniyorum 3 defa geldi rüyama hergeve bekliyorum bekliyecem de hiç uyanamayacağım uykuda gelmesini bekliyecem,çünkü benim hayalim sonsuz olandı gidişi olmayan sonu aralığı olmayan bi geliş olacak bunun hayali beni ayalta tutuyor çünkü tutunmam gereken kendimi avutmam gereken teselliler lazım bana. Ama bize yakışanı yapıyoruz eminim oda yapıyodur her fırsatta her birbirimizi düşündüğümüzde iyi şeyler istiyoruz birbirimiz hakkımda ben her zaman istiyorum yokluğum mutluluk getirecekse huzurlu olacaksa böyle olsun galiba böylesi daha iyimiş duam kabul olmuş. Dediğim gibi bu aralar bayağı değişik oluyorum daha öncekiler gibi değil böyle gidecek gibi değil iteliyemiyorum artık nasıl olacak hiçbir fikrim de yok. Bu gece yine bekliyorum ama sonsuz olacak şekilde gelsin artık uyanıp rüya olduğunu anlamak istemiyorum hiç gittmeyecekmiş gibi sarılmak istiyorum...