Enes ibni Mâlik radıyallahu anhın rivayet ettiğine göre, bir adam Pey gamber Efendimiz’e gelerek:
“Yâ Resûlallah! Kıyâmet ne zaman kopacak?” diye sordu. Peygamber Efendimiz de ona: “Kıyamet için ne hazırladın?” diye karşılık verdi Adam.- “Kıyâmet için hazırladığım öyle fazladan bir namazım, orucum sadakam yok. Fakat ben Allah’ı ve O’nun Resûlünü severim.” dedi. Peygamber Efendimiz de ona:
Şerh:”Sen sevdiğinle beraber olacaksın.” buyurdu.
Enes ibni Mâlik hazretleri bu hadisi rivâyet ettikten sonra:
“Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin ‘Sen sevdiğinle beraber olacaksın’ sözüne sevindiğimiz kadar hiçbir şeye sevinmedik” demiş, ardından da: “Ben Peygamber Efendimiz’i, Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer’i de seviyorum. Onlar kadar çok amelim olmasa da, onları sevdiğim için kendileriyle beraber olmayı umuyorum.” demiştir.(Buhari,iman 8,nr.15,Eyman ve’n Nüzur 3,nr.6632..)
Binlerle mucizeler göstermiş olan o ahlak numûnesine methiyeler dizmemle, şiirler ve ilahiler söylememle niye kuduruyorsun ki? "Bir şeyi çok seven, elbette onu çok anar." hadîsi, o güzelin sözü değil midir? (Deylemî) Seviyorum… Sevgim de beni söylemeye ve yazmaya itiyor; bu zoruna gitmemeli! İçkiyi sevsem ve ona bazı kelimeler dizsem, bu zoruna gitmez ama değil mi? Efendimiz aleyhisselam’ı ve dinini çokça metheden şu üç şairinden hangisine daha çok düşmansın merak ettim? Hassan bin Sâbit mi, Kâ’b bin Züheyr mi, Abdullah bin Revâha mı? Dinlediği ve çok beğendiği bir şiirinden sonra, Peygamberimizin kendisine hırkasını hediye ettiği Kâb'a olan düşmanlığın, diğerlerinden fazla olmalı. (Neden bir şâire hırkasını hediye etti, söyle neden?) Bektâşi gibi âyetlerin bir kısmını alıyorsun, "Şairler(e gelince), onlara da sapıklar uyarlar." deyip susuyorsun! (Şuarâ 224) Ama sonra gelen, "Ancak, iman edip iyi işler yapanlar, Allah'ı çok çok ananlar ve haksızlığa uğratıldıklarında kendilerini savunanlar başkadır..." övgüsünü neden gizliyorsun? (Şuarâ 227) Şu halde, sen kandillere düşman değilsin! Sen, o Peygamberin kendisine düşmansın! "(Resûlüm!) Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik." âyeti, en rahatsız olduğun âyet bence... (Enbiyâ 107)
Sayfa 123Kitabı okuyor
Bana bir İslam anlat hocam !
Şöyle içimi kolay olan , sindirimi kolay olan, yaşanması kolay olan bir İslam olsun!
Yediğime karışmasın, giydiğime laf etmesin , evime girmesin , dükkanıma girmesin hocam...
Hocam, bana şöyle kenardan bir İslam az. Övünebileceğim, gurur duyacağım, uğruna öleceğim ama yaşamayacağım bir şekilde olsun.
Düğünüme
MURAT PADAK HOCA BUGÜNKÜ MÜSLÜMANLARIN İSTEDİĞİ İSLAMI KALEME ALMIŞ. MUHTEŞEM TESBİTLER...
Bana bir İslam anlat hocam!
Şöyle içimi kolay olan, sindirimi kolay olan, yaşanması kolay olan bir İslam olsun!
Yediğime karışmasın, giydiğime laf etmesin, evime girmesin, dükkanıma girmesin hocam...
Hocam, bana şöyle kenardan bir İslam az.
Hicret'in 3. yılında Resûl-i Ekrem Efendimizi sevindiren bir hadise daha vuku buldu: Torunu Hz. Hasan dünyaya geldi. Hz. Hasan, Peygamberimize torunları arasında en çok benzeyeni idi. Bu sebeple, annesi Hz. Fatima onu se verken, "Resûlullah'a benzeyen yavrum!" derdi.
Nebiyy-i Muhterem Efendimiz, torunları Hz. Hasan ile Hüseyin'i son derece severdi. Onları zaman zaman omuzlarına alıp taşır ve "Onlar benim dünya da öpüp kokladığım iki reyhanımdır (güzel kokan bir çiçek, fesleğen)" bu yurdu. Yine Hz. Hasan'ı zaman zaman omuzuna alıp gezdirir ve "Allahım! Ben
onu seviyorum; Sen de sev; onu seveni de sev!" derdi..
Sayfa 422
