Orhan Veli’yi Kurtarmak
Bu o kadar zor ,Çetin ve imkansız gibi görünen bir olay aslında,bir insana sorsanız makarna sevdiğin halde ıspanak neden sevmiyorsun diye tatmin edici bir kaç cümle kuramaz kendiside bilmez neden sevmediğini düşünmez çoğu zaman sevmiyorum işte der geçer,Alt metinlere bakmak lazım hayatının ,belki çocuklukta yaşanılan bir travma,küçük bir olay
“ Akreple Yelkovan ”
Geçmişin hatırına, akreple yelkovan geri döner mi?
(Sahnede ki bankta oturan Aslı, cep telefonuyla oynayıp saçma sapan fotoğraflar çekmektedir. Sağ taraftan sahneye giren Alp, Aslıyı görür. Göz göze geldiklerinde fonda bir aşk şarkısı başlar, ardından ışık loş hale gelir. Sahne normale döndüğünde Alp tereddüt eder ama sonra Aslının yanına
Bak güneş batıyor işte
Bir gün daha yakınız
Bu yağmur sensin işte
Ordasın gökyüzünde
Kalbini özgür bırak, sana kalan yegane şey bu içi çıkmış dünyada , masum ve sonunu düşünmeden sevebilmek...
İşte o Zaman en cesaretlisi sensin, en güçlüsü, en yikilmazi...
SANADIR...
Gülüşüne şahit olunca,cennet bahçesi olur adeta mekan
Ayak bastığın her nokta aşk kokar,sana çıkar tüm yollar
Geldiğin gibi hayat bulur zaman,nefes alır seninle bu can
Sesini duyunca,bir bülbül aşk şakırdar,sensin işte o güzel şarkılar
- " (…) Senin bir şeyi kaybettiğin yok! Kaybettirirler!
Sonra bakarlar ne kadar farkındasın ve ne kadar mahcup.
Belki merhamet eder de yerine koyarlar. Buldum zannedersin. Oysa ne kaybeden sensin ne arayan ne bulan. Ellerinle buldun sanırsın, "bu işler kalp işidir" sözünü hiç bilmeden. […]
İnsan durduk yerde bir şey aramaz!
Ân gelir, yürekte ağırlık, bir şeyi kaybetmiş olma hissi.
İşte o zaman aramaya başlarsın, yani kaybettiğinde.
Demek ki marifet aramakta değil, kaybetmemekte..."
-Yağız Gönüler-