Köşe Yazılarından/Bülent Akyürek
"Parayla mutlu olacak kadar alçakgönüllü insanlar var aramızda, çünkü para; takvasız, onursuz, imansız, akılsız bir mutluluk aracıdır. Parayla bile mutlu olamayan insanların daha derin, daha insani ve uzak acıları vardır. Maalesef para, bu insanların yaralarına pansuman olamıyor. Parayla satın alınamayan insanın fiyatı çok pahalıdır, çünkü o davasına hayatını koymuştur, siz de aynı cepheye hayatınızı sürmeden alt edemezsiniz."
Bülent Akyürek
Namaz kılmayan birçok insan “Allah affetsin kılmıyorum ama” diyor. Aman Allah’ım! Bu ne merhamet, bu ne alçak gönüllülük. “Allah affetsin” diyerek kendisini anında bağışlayan insan üç kuruş alacağı için borçlusunu bağışlıyor mu acaba? Bunu söyleyen insanın kalabalık bir otobüste ayağına basın, anında kıyameti koparacaktır. Cüretimiz, terbiyesizliğimiz, utanmazlığımız öyle bir aşamaya geldi ki artık Allah’ın yerine de kendimizi bağışlıyoruz...
"Bütün ömrünü başkalarını konuşup kendisini ıskalayan ikinci bir millet daha var mı dünyada?"
{bülent akyürek}
"Garsonları selfi çubuğu gibi kullanıp fotoğraf çektirenler sayesinde bir gün en ünlü yönetmenler garsonlardan çıkacak kanaatindeyim."
{bülent akyürek}
Modern insan, sabah evden çıkınca gördüğü her şeye sahip olmak istiyor: Kadın, para, araba, kariyer, güç… “Kişisel Gelişim” kandırmacasıyla insanlar yırtıcı hayvanlara dönüştü. 21. yüzyıl, kabaran, isteyen, şımarık nefislerimizin yüzyılı oldu. Kişisel Gelişim, insanı ürün haline getiriyor, herkes herkese müşteri ya da tüketim nesnesi olarak bakıyor. Kendi yetenek ve gövdelerimize tapındığımız için en küçük aksilikte depresyona girip kibir patlamalarıyla yıkılıyoruz...
{bülent akyürek}