Betimlemeler okuyucuyu yerden yere vururken sürekli kendinizi cümlenin en başına dönerken buluyorsunuz anlamadığınız için. Ama kitap ciddi bir kafa yapısında yazılmış ve bu öyle bir kafa yapısı ki düşünüp duruyorsunuz bunca teori ile ben başa çıkamıyorum sen nasıl başa çıktın bre Bronte diyorsunuz.
Teorilerden biri Jane ve Bertha'nın aynı kişi olması ve Bertha'nın olduğu her olayın olduğu yerde neredeyse hep Jane'in bitmesi.
Kimisi diyor ki Alter Ego mudur bu var mıdır bu karakter.
Kimisi diyor ki bu yatak yanmıyor aralarındaki tutkunun temsili aslında.
Kimisi diyor ki Bertha Jane'in küçüklüğünden beri içinde gizlice yaşattığı kötü yansıması kendisi zaten küçüklüğünden beri çok asi.
Kim ne derse desin kör topal Rochester yağlı kapıya adını altın harflerle yazdırdı benim gözümde.
Güçlü kadın rollerinin, böyle tutkulu betimlemelerin var olduğu bir kitabın o dönemde yayınlanmasına izin verilmesi bile büyük bir şükran gerektiriyor bana sorarsanız lakin betimlemeler çıksa kitap asla bu kadar uzun tutmazdı.
