Biçimsiz, dilsiz , düşüncesiz , bir sperm parçası, bir hücre buluşmasıyla başlayan hayat...O et parçasını şekillendiren, ona akıl , duygu , düşünce, mantık ve zeka ekleyen , göz , kulak, burun , saç , diş ve inanılmaz sistemleri barındıran organlarla bedeni donatan için ruha giydirdiği elbiseyi yeniden giydirmesi zor mu gelir sanıyorsun ?
Anlatılana göre iblisin 1.kat gökte iken ismi "Âbid" 2.kat gökte iken "Zâhit" 3.kat gökte iken "Ârif" 4.kat gökte iken "Veli" 5.kat gökte iken "Takı" 6.katlı gökte iken "Hazin" 7.gökte iken "Azazil" idi. Fakat Levh-i Mahfuzda ki adı "İblis!" idi o sonunda başına
Ve dahi namazın otuz dört kadar sünnetleri beyan olunur:
1. Misvak tutunmak,
2. İftitah tekbirinde ve vitrin Kunut tekbirinde ellerin(i) kulaklarına ve avretler omuz beraberine (hizasına) kaldırmak,
3. İftitah ve Kunut tekbirlerinde avuçlarını kıbleye teveccüh ettirmek,
4. Kıyamda ellerin(i) bağlamak,
5. Sağ elini sol eli üzerine komak,
6.
Sayfa 33Kitabı okudu
...secdeye varılırken, önce sağ, sonra sol diz, sonra sağ, sonra sol el, sonra burun ve alın kemikleri yere konur.
SECDE: Secdede el parmakları, birbirine bitişik, kıbleye karşı, kulaklar hizâsında, baş iki el arasında olmalıdır. Alnı temiz yere, ya’nî taş, toprak, tahta, yaygı üzerine koymak farz olup, burnu da berâber koymak vâcib denildi. Özrsüz yalnız burnu koymak câiz değildir. Yalnız alnı koymak mekrûhdur.
...Rab, ateşe uzandı ve kor halindeki alevlerden şeytanı yarattı. Onun ateş kızılı saçları, alnının ortasından çıkmış boğum boğum bir boynuzu, kıvrak ve dalgalı bir kuyruğu vardı; nefesi küf kokardı ki onun burun deliklerinden biri kapalıydı. Bu haliyle tüm meleklerden farklıydı ve ayrıcalığının farkındaydı. Kendinden üstün bir tek Rabbi bilirdi; O ki yaratıcıya sonsuz bir aşkla bağlıydı, varlığını Rabbin hizmetine adamıştı. Ve gün geldi Rab, suyla karılmış topraktan insanı yarattı. Bu ilk insanın adı Âdem’di; O Yaradan’in suretinden gelendi. Ve Rab, melekleri bu yeni gelenin önünde secdeye çağırdı. Şeytan haricinde tüm melekler Rabbin emrine boyun eğdiler; Âdem'in önünde secdeye vardılar. Oysa şeytan buna itiraz etti, ilk kez Rabbin buyruğuna karşı geldi:"Çamurdan olma bir varlığa secde etmeyi önce senin kudretine sonra kendi haysiyetime küfür sayarım” dedi.O vakit Rab onu cennetinden kovdu.“Çık dışarı ve bir daha dönme” diye gürledi.Bu sözleri gururuna yediremedi Şeytan;"Seni özgür irademle sonsuz bir bağlılıkla sevdim, seni her şeyden öte ve tek belledim. Şu çamurdan Adam için beni incitmektesin. İzin ver de beni önünde secdeye zorladığın bu mahlûkatın kaypak ruhunu sana ispatlayayım. O hiçbir zaman seni benim gibi sevmeyecek ve and olsun ki ilk fırsatta sana ihanet edecek."İşte böylece Rab şeytana kıyamet gününe değin müddet tanıdı ve onu huzurundan kovdu. O günden sonra Şeytan iyi meleklerden ayrıldı ve kötülük onun ismiyle anıldı...
Sayfa 12Kitabı okudu
