Roman, üç karakter İlonka ,Peter ve Judith ‘in kendi pencerelerinden birbirleri ile olan ilişkilerini anlatıyor
Her iki kadının da aşkla bir meselesi var,her ikisi de bir arayış içinde. Ilonca tutkulu bir şekilde kocası Peter’ın evren kadar sırlarla dolu yalnız ruhunda nelerin gizli olduğunu bulmak ister. Ilonca’nın mücadele azmi,ızdırabı ,aşkına olan sadakati ve nihayetinde gerçeği kabullenişi bana çok insani geldi.Diğer taraftan Peter ‘ın insanı insan yapan duygulardan azade oluşu ,karısının aşkına kayıtsız kalışı çocuklarını kaybettikten sonra bile acı karşısında tepkisizliği ve sakinliği beni çok şaşırttı.
İşin aslı Judith…Judith kendisinde olmayanı istiyordu pahalı elbiseler ,mücevherler, yurt dışı seyehatleri ,şatafat lüks ve bir de gerçek aşk sandığı şeyi.
Özlemini çektiğimiz ,tanrılaştırdığımız ,idealleştirdiğimiz birini insan boyutlarına sığdırma cesaretini uzun süre gösteremeyiz.En büyük dileği hayatın kendisine yeşil bir balık kutusu bahşetmesi olan biri varmış ; hani şu balık tutanların olta iğnesi, misina ve balık yemini muhafaza ettikleri yeşil ,metal kutulardan.Bu insan yaşlanıyor,ömrü geçip gidiyor;ta ki nihayet bir gün tanrılar insafa gelip ona bir balık kutusu bahşedene dek.Sonra elinde uzun zamandır beklediği hediyeye bakıyor ve kutuyu uzun uzun inceliyor ve derin bir üzüntüyle şöyle diyor” Bu tam yeşil değil.”
Kitabın sonunda şunu düşündüm ,hiç bir şey veya hiç kimse tam yeşil değil,bu aydınlanma hali dünyayı daha katlanılır bir noktaya getiriyor.
