Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar
On bir hanenin çatısına çıkıp izledim bir bir. Her hane bir öyküydü. Her biri derin her biri iz bırakan cinsten.
Çocuk yaşta alınan yaralar, aradan ne kadar zaman geçerse geçsin ilk günkü gibi tazeliğini hep koruyor, kabuk tutmamak için direniyordu. Kanadı kırılmış çocuklar, dağılmış yuvalar, örselenmiş ve yaşanamamış hayatlar ve bunların içerisinde yer alan baba figürü öykülerimize can verdi. Bazen özlem duyuldu kendisine, bazen nefret edildi.
.
Çok hüzünlenerek okudum öyküleri. Ancak, çok da sevdim yazarın kalemini. Hiç bir şey asılı kalmamış havada. Kurgusu çok başarılı, dili oldukça sade ve akıcı metinler. Kısa kısa bidolu roman okuyormuş havası verdi bana. Yazarın kalemi ile tanışma kitabımdı. Benden tam puan aldı açıķçası. "Peri Kızı Af Buyrun" kitabını da çok merak ediyorum ve en kısa zamanda temin edip okumak istiyorum.
"Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar" kitabını tüm kitap dostalarıma kuvvetle tavsiye ediyorum.
Annem, Kovboylar ve Sarhoş Atlar 
Polat Özlüoğlu
Benim için asla ağlamayan gözlerin... Ve küpeşteye, kayadan bir heykelini dikeceğim. Dalgalar okşayacak yüzünü ve karnını, deniz saracak seni.
(S:8)Başlarken
Yine bır tiyatro eserini okumanın keyfini çıkarıyorum desem abarti olmaz..
İncelemeye 
Dario Fo hakkında kısa bir bilgiyle başlayalım ;
Oyunlarındaki temalar güncel sorunlara dayandığı için tiyatro karikatürcüsü, toplumsal ajitatör ve radikal palyaço olarak da nitelendirilen Fo, kariyerine küçük kabare ve tiyatrolar için yergili revüler yazan bir metin yazarına yardım ederek başlamıştır. Oyuncu Franca Rame ile evlendikten sonra, 1959'da Rame ile birlikte Dario Fo - France Rame Topluluğu'nu kurmuştur. İkili "Canzonissima" adlı televizyon programında sundukları komik skeçlerle kısa sürede tanınmış, zamanla siyasal bir ajit-prop tiyatrosu geliştirmişlerdir. İkilinin oyunları temelde "Commedia dell'Arte" geleneğine dayanmaktadır ve tarzları Fo'nun deyişiyle "resmi olmayan solculuk"la kaynaşmıştı. İkili daha sonra, 1968'de İtalyan Komünist Partisi'yle bağları olan Yeni Sahne adlı bir başka topluluk kurmuştur. 1970'te ise Halk Tiyatrosu Topluluğu ile fabrika, park, spor alanı gibi halkın toplu olarak bulunduğu yerleri
Bize yansıtıyor..
Dili konusu insanı saran düşünceler alıp götürüyor..
Okkalı bir laf, nasıldı? "Kurbağa, kuyunun dibindeyken, kovanın götünü güneş sanırmış."... müthiş...
Sizde tiyatro okumayı sevenler densınız farklı bir yolculuk sızı bekliyor.
Benden söylemesi
BUYURUN #OKUYUN
