Muhammet Çağrı Avcı
@cagriavci
Satranç severim
26 okur puanı
Mayıs 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Yine de kendimi biraz zorlayarak insan denen canlının olumlu özelliklerini görmeye çalışıyordum.
Sayfa 300Kitabı okudu
Bütün bu adamları seviyorum ama benim savaşım onlarla değil, onların yaptıklarıyla savaşıyorum.
Sayfa 80 - Müdür RiviereKitabı okudu
Sevmek, yalnızca sevmek, ne büyük bir çıkmaz!
Sayfa 123 - Müdür RiviereKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanları hem acı veren hem de sevinç yaşatan asıl değerli olan yaşama itmek gerekir.
Sayfa 42Kitabı okudu
İnsanların içlerinde biriktirdiği çok fazla derdi vardı, o yüzden, hiç değişmeyecek bir manzaraya bakan basit bir adam olma ihtiyacı hissediyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Sevmek birine bakmak değil, birlikte aynı yöne bakmaktır.
Bu yorgunluğumuz, hep söyleyemediklerimizden...
Sayfa 310Kitabı okudu
Allah sanki evvela onu yaratmış, sonra diğer tüm güzellikleri de ona bakıp öyle yaratmıştı.
Sayfa 280Kitabı okudu
Aklınızı ve kalbinizi aynı anda kullanın. Sadece akıl derseniz, merhametsiz, vicdansız, taştan farksız bir insan olup çıkarsınız, insanlar sizden korkarlar ama hiçbir zaman gerçekten sevmezler. Eğer aklı bütünüyle reddedip her vakaya hissi bakarsanız da bu kez kandırılır, itilip kalkılır, hayal kırıklığına uğrarsınız. Nazik bir dengesi vardır bu işin, buna dikkat etmek lazım evvela.
İnsanlara gelince... Sizi yargılarlar. Onlara kulak asarsanız daha çok yargılarlar, kulak asmazsanız yine yargılarlar.
Sayfa 151Kitabı okudu
Bitmemesi için ara verdiğimiz kitaplara benzeseydi ya her şey...
Sayfa 130Kitabı okudu
Esir olduğun şeyin büyüklüğü kadar özgürsün.
Sayfa 128 - Ali GarbiKitabı okudu
Dünyanın havasını solumuş bir insana aşık olmak, en hafif ifadeyle budalalıktı.
Yalnızlığın bilmem kaçıncı evresini yaşadığımı bilmez halde, tamamlanmamış insanları yararak yürüdüm. Otobüsler, tramvaylar duraklarda bekleyen insanları metal canavarlar suretinde yutup hızla kaçırıyorlardı. Eve girer girmez bir şarkı koydum kendime. Bir daha, bir daha başa sarıp dinledim. Bir tarafım söylemek istediklerimle doluyken, diğer yanım onları yok etmekle meşguldü. Arada kalan bendim ve ufalanıp yok olmamam bir mucizeydi. Bir yanım diğerine şunu söyleyebilmişti en azından, bunu duyabildim. ''Şarkıyı değil, o şarkıyı ilk dinlediğin zamanki kendini özlüyorsun. O zamana dokunamadığını anlayınca da, şarkıyı bir daha dinliyorsun. Geçmiş zamanın şimdiki zamanın işleyişine burnunu sokmaktan vazgeçmemesi de diyebiliriz buna.
Sayfa 32Kitabı okudu
Hiçbir şey yapmadan oturan insanların aslında devasa yükler taşıdığından şüphelenirdim. Zor olan zihninde dönen binlerce fikre rağmen hiçliği koruyabilmekti çünkü. Herkes bağırırken onların seslerini dahi bastıracak kadar susmak gibi...
Sayfa 25Kitabı okudu
Var olduğumu kendime kanıtlamak için canım yanana kadar düşünüyordum.
Sayfa 18Kitabı okudu