Çok basit cancağızım, sevdiğinle gönül bağın kopunca kusura bakar olursun..
"Çok basit cancağızım sevdiğinle gönül bağın koptuğunda kusura bakar olursun."
Pollyanna’ya Mektuplar
I.
Sevgili Pollyanna,
Sen bu mektubu okurken
Soğuk bir doğu sokağında,
Acılarla yüklü bir faytonla dolaşıyor olacağım
Atların boynunda ziller ve pembe orlondan püsküller
Şaklayan kırbaç ve gıcırdayan tekerlekler.
Kömürümüz bitti tam kışın ortasında
Toz hatıra ve talaş bastık sobaya
Üşüse böyle yapardı mutlaka hazreti İsa
Cancağızım ️
Benim yanımda bir bal var,
Bir gülüşe bin nur gibi.
Ha bu can var ya,
Ha ondan, ha geçtiği yollardan,
Ha ıslanırsa yağmurlardan...
Ha gökyüzünden melekler inmiş,
SANCI SONRASI AŞK
Ruhunu buyur ediyorum,
İstanbul'un enerjisini kestim.
Sana odaklanıyorum kalan ömrüm kadar,
Bu şehrin yapaylığından sigaramla beraber sana sığınırım...
Buyur otur sandalyeme,
Ve eline al kalemi ne yazarsan artık güzelliğine.
Bir düşünün; Kusursuz ne var? Kusursuz kim var?
“Bir gönlün güzelligini, o gönle giren bilir ancak” demiş, İbrahim tenekeci.
Gönüle girmek nedir bilmediğimizdendir belkide, güzelliği surette arıyoruz..
Oysa çok basit cancağızım. Sevdiğinle gönül bağın koptuğunda, kusura bakar olursun...
“Çok basit cancağızım...
Sevdiğinle gönül bağın koptuğunda,
Kusura bakar olursun.“
Özgür Gümüşsoy