Babam soğuk şifahane odasında öldüğü zaman içimde belkide yeri doldurulamaz bir boşluk oluştu. Az kalsın dolan ve artık hiç bir zaman dolamayacak bir bosluktu bu. O kadar canım yanıyordu ki bir tarafıma bıçak saplasam daha az acıtırdı. Zaten en kötü acıda dokunamadığımız acıydı.