Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
ÇEKİLİŞ #3
Daha önce Ramazan’da yapmış olduğumuz gibi(#235704497) tekrar çekiliş yapıyoruz.
Gelelim şimdiki çekilişimize;
📌1 kişiye 1000 TL tutarında kitap hediye edilecektir.
⚠️ Çekiliş şartları;
❗️ Yoruma kelime-i tevhid ya da salavat-ı şerife yaz.
❗️ Bu iletiyi paylaş. ( Önceden zorunlu değildi fakat çekilişleri her ay düzenli olarak 1-2 tane yapmayı planlıyorum. O yüzden daha çok arkadaşın görmesini isterim.)
❗️ TAKİP/BEĞENİ ŞARTI YOKTUR.
‼️ Alınması istenilen kitaplar kesinlikle Ehli Sünnet yazara ait olacaktır.
📝 Çekiliş 15 Mayıs Çarşamba günü sonuçlanacaktır.
Tutmuyordu kimseyi
Dünyaysa burada yıkılsın dedi
Sarhoş muydu
Galiba, zil zurna
Gölgesiyle konuşuyordu
Sıkılma zamanı
Acısı taze
Soğuklar başlamıştı.
Yeşil bitmiş
Bir renk olarak kalmıştı
Gidecekti
Gitmeliydi de nereye
Var mıydı bir yer, bir kucak
Yalınayak kanattı vücudunu
22.01.2014
Çarşamba
Bir Pazartesi doğdu,
Bir Salı vaftiz oldu,
Bir Çarşamba evlendi,
Bir Perşembe hastalandı,
Bir Cuma kötüleşti,
Bir Cumartesi öldü,
Bir Pazar gömüldü.
1 Mayıs 2024 Çarşamba, Yazarın kurtuluşu üzerine günlükler.
Kaldığın yerden başlamanın bazen ılık çarşaf üstüne şefkatle düşen battaniye gibi alabildiğine ağır ve olabildiğince samimi olduğunu düşünürüm. Ben genelde hep kalırım, adımlarım bedenimden bağımsız toprağa köklerini çoktan salmış yaşlı bir ağaç kadar ağırdır. Yer yer susuz, pek tabii sert meltemlere maruz kalmış.. Ilık ve asabi meltemler yerini firari fırtınalara bıraktığında toprağımdan ayrılmış köklerim tutunacak yeni bir yaşam aramak için beni yeniden ayaklanmaya zorladı işte. Artık zamanı gelmişti. Zihnimin susuz topraklarının eşiğinden son kez gözlerimde yaşlarla ve kalbime sirayet eden zalim bir acıyla bakakaldım. Çıkarken kapıyı sessiz ve ıssız, usul usul kapatmıştım, anıları uyandırmadan, ninniler fısıldayamadan... Bu, bu eve son bakışımdı. Hoşçakal. Kalmak istersen, ya da hoş hatırlanmaya değerse tabii.. Ben şimdi, köklerimle hayata daha sıkı tutunacağım bir toprak arayışındayım. Her şeyin sonunda ve bir o kadar da başındayım. Sadece bugüne mahsus. Belki tekrar ve tekrar.
Biliyorum Sana Giden Yollar Kapalı
Billyorum sana giden yollar kapalı
sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum; İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım Ben artık adam olmam bu derde düşeli
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse mayıs
Çarşamba değilse pazar
Attila İlhan
Günlerden Salı'ydı ve ben pekte hüsnü niyet kabul edecek durumda değildim. Kafamın içinde kırk takla atan mirketler sayesinde Madagaskar'lı yerli bir abinin gür saçları gibi sertleşmiş fikirlerimle üzerimde iri bir filin oturduğunu hissediyordum. Üstümde akşamdan kalma "Afrika'nın Vahşi Yaşamı: Büyük Göçler ve Avlanma