Japon estetiğinde wabi sabi kusurluluğun kabulü anlamına gelir. Yüzyıllar önce; Kyoto’nun en güzel zen bahçelerinden birinde; bir çay töreni (Japanese tea ceremony) ustası, öğrencilerinden birinden çay töreni hazırlamasını istedi. Adam bitkileri kırptı, kuru yaprakları topladı; her şeyin yerinde görünmesini sağladı ve memnun bir ifadeyle kenara çekildi. Usta bahçeyi sessizce gözlemleyerek etrafta şöyle bir dolaştı, daha sonra bir ağacın dalına ulaştı, hafifçe silkeledi ve yaprakların zarifçe düşüşünü hayranlıkla izledi. İşte şimdi, diye düşündü, wabi-sabi!; kusurların büyüsü.