KARDEŞİMİN ABİSİNİN DEFTERİNDEKİLER
Çelişki içindeyim,
Beni bir karamsarlığa salar.
Ama gönlümün işi de budur,
Tiz ışığıyla yol gösterir...
Artık sığınıyorum yaradana,
Bir garip, yırtık ruhumla.
Bazılarımız nefes alabilmenin, yaşayabilmenin, hissedebilmenin yokluğunu görmediğimizden, varlığını hiçe sayarak yürürken yaşam yolunda, bazılarımız bir sonraki nefesinin mücadelesinde bulabiliyordu kendisini bir anda.
Henüz hiçbir şey başlamamışken, insanlar süregelen hayatlarına devam ediyorlardı; sabah işyerinde giymek üzere gömleğini ütüledi
“ Biz insanlar çelişki dolu tuhaf yaratıklarız. Baksana halimize kendi inşa ettiğimiz hapishanelerde yaşıyoruz- adına ev, aile, akrabalar, töreler diyerek… “
