"İçimizde mevcut olan sevgi, alaka, sarih olarak bilinmeyen bazı vesilelerle, zamanı tayin edilemeyecek olan bir anda, birdenbire birikir, yoğunlaşır; nasıl tatlı tatlı ısıtan güneş ışığı bir adeseden geçtikten sonra bir noktada toplanıyor ve yakmaya başlıyorsa, kuvvetini fevkalade arttıran bu sevgi de sizi sarar ve tutuşturur. Onu dışarıdan birdenbire gelen bir şey zannetmek doğru değildir. O, içimizde zaten mevcut olan hislerin bizi şaşırtacak kadar şiddetlenivermesinden ibarettir."
Gidişine illa bi
isim konulacaksa
MAL KAYBI
DİYELİM!
Okur Takip Önerileri
biz mutlulu filimlerde acıyı yaşarken gördük ve her şeye ramen güldük..
Kendini öven değil kendini bilen insandır...!
Sen çiftlikte at tımar ederken biz insan tımar ediyorduk
Dünya unutursa dönmeyi, rüzgar unutursa esmeyi, aşıklar unutursa sevmeyi, belki o zaman unuturum seni.
Üç kelimeden fazla gelemedim sana, aşk’tın acı’m oldun…
Bilir misin en sevdiğinin nefes aldığı bir şehre en sevilmeyen olarak uyanmanın verdiği acıyı?
“İnsanlar başaklara benzer.İçleri boşken başları havadadır; doldukça eğilir”
Cezalandırma gücün olduğu zaman affet ki, affın değeri olsun.
Başkalarını ayıpları ile meşgul olan, hayat boyu hep ayıp yapar.
