Her gün akşamüstüne doğru üstüme bir rehavet çöküyor, saatlerce geçmiyordu. Gözlerimi bile oynatamıyordum. Günlerim, haftalarım bu halde geçiyordu; daha ayılamadan, ya da ayıldığımın bilincine varamadan, yeniden dalıp gidiyordum... Ve daldığımda daha da derinleri boyluyordum...
Sayfa 33 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
...Derken kendi kendimden sıkılmaya başladım. Aynaya bakınca beni temsil eden tek bir unsur bile görmüyordum. Görünmezdim.
Sayfa 81 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
"İnsanlarla iletişim kurarken sanki biraz önce toprağa bir hazine gömmüşüm gibi davranıyordum."
Sayfa 82
Ölümüyse kendilerine uzakmış, her savaşta servis edilen türden " düşük" bir istatistiklerdenmiş gibi algılarlardı
Sayfa 16Kitabı okudu
Gökyüzünde öyle çok yıldız var ki! Hangi birini hatırlayacaksın !
Sayfa 28Kitabı okudu
Böyle gelmişti ve böyle gidecekti; ne de olsa semtler de insanlar gibi kaderin mahkumudur.
Sayfa 31Kitabı okudu
Mutluluk yalnızca romanlarda macerayla, zenginlikle, sevgiyle, güzellikle alakalıydı... Gerçekteyse mutluluk bir bekleyişti, sonsuz bir bekleyiş.
Sayfa 46Kitabı okudu