İnsan, aktarılamayan Kelâm'ın sonsuz vecdi içinde yalnızca kendini dinlemeliydi; kendi sessizlikleri için kelimeler ve sadece kendine ait pişmanlıklar için işitilebilen akortlar uydurmalıydı.Ama evrenin gevezesidir o, ötekiler adına konuşur, benliği çoğul biçimi sever.Ötekiler adına konuşan kişi ise daima bir sahtekârdır."