Chelsea Hotel #2
We were running for the money and the flesh
And that was called love for the workers in song
Sayfa 124 - "Para ve şehvet peşinde koşardık durmadan / Adına da aşk derdik bunun, biz şarkı işçileri"
you're not Dylan Thomas, i'm not Patti Smith
this ain't the Chelsea Hotel, we're modern idiots.
Bir muhteşem amerikan bohemyası!
Okurken patti ve robert'ın derin dostluklarına ve muhteşem aşklarına şahit olmanın yanı sıra, jack kerouac, allen ginsberg ve william burroughs olmak üzere beat kuşağını, andy warholun ağırlığını, edie sedgwick'in güzelliğini ve yine patti'nin janis joplin ve jimi hendrix ile anlarını oradaymışcasına hissetiren, akıcı anlatımı ile kendine hayran eden Patti.. Robert’ın polaroidle çektiği fotoğraflar.. keşke o dönemde yaşasaydım dedirten Chelsea Hotel.. 
Patti Smith
Hotel Chelsea
"Nobody sees as we do, Patti," he said again. Whenever he said things like that, for a magical space of time, it was if we were the only two people in the world.
Hotel Chelsea
I felt, as always, a rising pleasure when he used a reference to me in a work, as if through him I would be remembered.
Suzanne aynasında ne göstermişti Cohen'e?
Montreal'li orta sınıf Yahudi bir ailenin entelektüel çocuğu, gitar çalar, şarkı söyler, şiir yazar, "yakışıklı değil çirkindir, ama müziği vardır" (bu son bilgiler için bkz. Ek 1: Chelsea Hotel #2). Cohen bunları biliyordu mutlaka, onun aynada gördükleri çöpler ve çiçeklerdi, dipteki yosunlar arasındaki ölü kahramanlar ve sevgiye susamış çocuklardı.