Huzurlu akşamlar..
Çiçek de benim, çiçekli günler de...
Güzel düşündükçe güzeli çağırırım.
İyi olan ne varsa gönlümü açarım.
Neye inanırsam onu yaşarım.
Yol da benim, yolcu da...
Sonra gittin.
Birlikte kışlıkları naftalinleyecektik.
Söz vermiştim unutmayacaktım gözlerini
Bir yeşil fanila gibi ipte, alıp ütüleyecektim.
Herkese iyi akşamlar demeyi öğretecektim gözlerine.
Sonra gittin.
Çocuk oldum bir daha, ağladım.
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey.
Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
Keşke nane şeker gibi mentollü bir buluttan doğaydım
Sonra gittin.
Beyaz bir küf büyüdü evde, tersten yağan kar gibi.
Keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Yüzüme bir daha çiçekli masa örtüleri sermeyeceğim.
Sokakta kuş ölüsü bulmuş çocuk gibi ağladım.
Söz dedim, söz verdim.
Yüzüme bir daha çiçekli masa örtüleri sermeyeceğim.
Sokakta kuş ölüsü bulmuş çocuk gibi ağladım.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
İyilik dolu akşamlarım olsun istemiştim.
Başım bir kristal avizeye çarpmış gibi şıngırdasın
Şimdi bazı akşamlar kırmızı çiçekli başımı
İşten yeni dönmüş yorgun yastığımla karıştırıyorum.
Sayfa 79Kitabı okudu
Bıktığım Şeyler ve Yeşil Fanila
Gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
Sicim yağmur taklidi
Bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
Bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
Parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
Onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
Parmağına düşen bir damla kandı aşk.
Seni sevince pazara çıktım sevinçten
Enginar aldım ''süper
Sayfa 44 - Metis yayınlarıKitabı okudu
o çiçekli yollar, güneşli akşamlar, dans eden ağaçlar hep yalandı. manzaramın güzelliğinden bahsederken perdem hep kapalıydı. ben hiç iyileşemedim. yürüdüğüm yollar aynıydı ama ben gözlerimi kapatınca başka yere giderim sandım. görmezsem eğer acıları, geçer sandım. küçük bir kız çocuğu olup hayatımla oyun oynadım. bak, bunlar hiç yaşanmamış tamam mı? babam her gece saçımı okşuyormuş. ben şimdi çok güçlü olacağım, dünyayı elimle kaldırdım bak. akşam olmasın, oyun bitmesin, eve gitmeyeyim istedim. oyun bitti, ben güçsüzdüm ve babam saçlarımı hiç okşamadı.
İyilik dolu akşamlarım olsun istemiştim.
Başım bir kristal avizeye çarpmış gibi şıngırdasın
Şimdi bazı akşamlar kırmızı çiçekli başımı
İşten yeni dönmüş yorgun yastığımla karıştırıyorum.
Bira içiyorum aslanlı ve ejderhalı olanlardan
Senin resmin var mı orda, teneke kutularda, bakmıyorum
Yalnız kalıplardan vurarak çıkardığım buz parçalarını
Bazı akşamlar kalbimle karıştırıyorum
Sayfa 79Kitabı okudu