:D
Karı koca kavgalarında, kadının yere atıp kırdığı vazo, aslında kuşkusuz, kocanın paramparça edilmiş kafasıdır.
Sayfa 137Kitabı okudu
Hiç risk almazsan hiçbir şey elde edemezsin...
Sayfa 122Kitabı okudu
Hayatımız boyunca heyecan verici yeni dürtülerle dost bildiğimiz eskiler arasında çabalayıp dururuz. Yeni sevgisini kaybedersek hiç ilerleyemeyiz. Yeni korkusunu yitirdiğimizde felakete düşüveririz.
Sayfa 120Kitabı okudu
Yeni şeyleri çekici bulmaya yatkınlık, neophilia (yeni sevgisi) olarak adlandırılmıştır. Karşıtı da neophobia'dır (yeni korkusu). Bilinmeyen her şey, tehlike ihtimalini de getirir.
Sayfa 112Kitabı okudu
Dördüncü ayda bebekler...
Akıllı bir çocuk babasını tanıyabilir ama gülen çocuk annesini tanıyan çocuktur.
Sayfa 100Kitabı okudu
Modern şehir hayatı yüzünün arkasında yaşayan bildiğimiz çıplak maymundur. İsimler değişmiştir sadece: "Avlanmak" yerine "çalışmak", "av alanı" yerine “işyeri, "in" yerine "ev", "çift kurma" yerine "evlenme", "paylaşımda olunan arkadaş" yerine "eş" demek gerekmektedir.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bir zoolog olarak, şehir sakinlerinin davranışlarını incelediğimde bana bir şeyi hatırlattılar; dar evlerinde yaşarken bana vahşi ormanları değil, hayvanat bahçesine tutsak edilmiş hayvanları.
Sayfa 12Kitabı okudu
"Şehir betondan bir ormandır."
Sayfa 12Kitabı okudu
Ne mutlu taklitle merak arasında, bilinçsiz kopya ile ilerici rasyonel deneylere girişme arasında aşamalı bir denge kurmayı beceren topluma!
Barak Baba, beline sarılı kırmızı bir bez parçası dışında çıplak olarak, yüz kadar bir derviş grubunun başında H. 706/1306 yılında Suriye'ye geldi. Başına iki yanına birer manda boynuzu takıştırılmış kırmızımsı bir sarık sarıyordu. Saçı ile bıyıkları uzun, sakalı ise kökten kazılıydı. Yanında uzun bir nefir, bir de derviş kâsesi taşıyordu. Hiç servet biriktirmezdi. Uzun değnekler, tef, davullar taşıyan, boyunlarına asılı iplere azı dişleri dizili müritleri de aynı görünümdeydi. Nereye giderlerse gitsinler müritler çalar, Barak Baba da ayı gibi oynayıp maymun gibi türkü çığırırdı.
