Kibar ve iyi olanı sosyeteden dışlıyorsunuz. Basit ve saf olana gülüyorsunuz. Hepiniz başkalarının sırtından yaşayıp, geçinip giderken fedakarlığa dudak büküyor ve sırf bir süre daha seslerini çıkarmasınlar diye yoksullara ekmek atıyorsunuz. Bütün saltanatınıza ,zenginliğinize ve geleneğinize rağmen nasıl yaşayacağınızı bilmiyorsunuz. Görüp, dokunup ele geçirebildiğiniz güzelliği seviyorsunuz, mahvedebileceğiniz güzelliği...