''Dinler, maddi bir dünya tasavvuru üstüne inşa edilmiştir. Örneğin İslam felsefesi tarihini doğru incelerseniz sadece düşünce akımı zuhur eden Mâtürîdîlik, Eş’arilik gibi akımların dönemlerindeki siyasi çatışmalar ve ekonomik paylaşımla doğrudan ilişkilerini bulabilirsiniz.
Mevlana’yı bile doğru okursanız insanlar arasında belli bir düzen ve itaat çizgisi üretmeye çalıştığını kolayca tespit edebilirsiniz.
Üçüncüsü: Çok az insan inanç üstüne düşünür. İnançlı insanlar arasında inandıkları kitabı bir bütün olarak okuyanlar sayılıdır. Buna gerek bile duymazlar… Düşünün: Evrenin bir sahibi var, evrenin sahibinin insana gönderdiği üstün, öncelikli ve kusursuz bir mesaj var. Buna inanıyorsun… Ama bu mesajı hayatın boyunca bir kere bile baştan sona okuyup anlamaya çalışmıyorsun. Bu tuhaf değil mi?'' Selçuk Orhan
Bu gün düşüncelerime nankörlük ettim ! Siyasi erke mensub bir şahsiyetle, toplum içinde yanında bulunarak beklenti içerisine girdim. Gerçek güç sahibini unuttum. Çoğunluğa bakarak, doğru olanın bulunmadığını çok kez tespit etmiştim...
Doğru tespit.
“Bir şeyleri çok sıkı tutmanız, onun elinizde daha fazla kalmasına değil, kayıp giderken avuçlarınızı yaralamasını sağlar.”
Reels izlerken 
İhsan Şenocak hocamızın evlilik videosuna denk geldim ve şöyle diyordu "Erkek var ama adam yok" bu zamana kadar duyduğum en doğru tespit.
Etrafımıza baktığımızda doğru insanların az olması ve gitgide azalması çok üzücü. Bu yüzyıl bu çağ doğru insanların değil bilâkis kötü, iki yüzlü insanların çağı. Cehennem olarak dünyada olmamız yeter zaten.
Sizce de bu tespit fazla doğru değil mi ?
Bu çok iç burucu ama buz gibi bir gerçeklik. En kusursuz diye niteleyebileceğimiz bir kadın bile kendinde onlarca kusur bulabilir; oysa fiziğinden karakterine onlarca eksiği bulunan birçok erkek aşırı özgüvenli.
Kadınların içine işlemiş kusurluluk “seyredilen” olmanın deformasyonu...
Afralice