Objektiflik Üzerine
Objektif miyiz? Siyaseti, futbolu, sanatı, felsefeyi yorumlarken objektif miyiz? 
Johann Wolfgang Von Goethe , 
Genç Werther'in Acıları kitabında şöyle söyler;
"Onun iyi ve değerli bir insan olduğunu sürekli söyleyip durmam neye yarar ki? Benim içim acırken, ona karşı objektif olmam mümkün değil."
Bu cümleden yola çıkarak objektifliğin, şartlara göre değişkenlik gösterdiğini rahatlıkla söyleyebiliriz. İnsanların objektif olduğunu iddia ettiği düşünceleri; aslında bir dizi coğrafi, manipülatif, itham edildiği zümreye karşı beslenen duygulara göre değişkenlik göstermiş düşüncelerdir. Bir kişinin sizi sevdiğini söylemesi subjektiftir. Onun kafasının içine girip bakamayacağınıza göre bunu gerçekte asla bilemezsiniz. O kişiyi davranış ve durumlarına göre analiz edip, ardından bunun içine kendi subjektifliğinizi de kattıktan sonra ancak inanılabilir hale getirebilirsiniz.
Öte yandan her insan başkalarının dertleri ve düşüncelerini yorumlamada daha objektif olma eğilimindedir. Çünkü bedelini başkalarının ödediği acılar ya da mutluluklar bize zarar vermezler. Bu kanıtlanamaz ortak subjektifliklerin sayısı arttıkça, çoğunluk tarafından kabul edilir ve artık objektif olarak kabul görmeye başlarlar. Örneğin savaşın kazanan tarafının kaleme aldığı "Tarih" objektif midir? Haklı haksız neye göre belirlenmektedir?
En özgürlükçü filozoflar bile tamamen objektif olamazlar. Çünkü her insan; yaşadığı coğrafyanın, sınıfın, bölgenin ya da zümrenin izlerini taşımak zorundadır.
Tüm bunlara bakarak, tamamen objektif bir olgunun var olmadığını söyleyebiliriz. İnsanlar da; objektif evrenin, subjektif canlılarıdırlar.
Berke Bozkurt
İ N S A N
Neşeyle yaptıklarımdan geçtim
Kederle durulan yere geldim,
İnce uzun bir öfkenin sessiz ipiyle
Günün saf ışığının altına çömeldim.
Anlatmaktan vazgeçme mertebesi
Eskiden çok saldıran eden bir insandım aptalca davranan kişilere. Artık gerçekten hak eden biri olmadıkça hiçbir şey için bir kalbi kırmaya değmez diye düşünüyorum 3 günlük dünya hayatında...
Biz susalım haklı bile olsak
Çünkü anlamayacaklar boşa kavga etmenin faydası yok
Bir kişinin yaptığı her şeyi tebrîr(justification) etmeye çalışması, haklı olduğuna değil, doğru ile yanlış arasındaki sınır çizgisini kaybettiğine delâlet eder.
Çünkü kendisi için 'yanlış yapma' imkânını tatil eden, 'doğru yapma' ihtimâline dair bir tasavvur sahibi olamaz.
İ. F.