Burcu Koç
@curcukoc
Çalışan Özgür ve Asil Anne
Akdeniz Üniversitesi
Antalya
6 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
188 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
90 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Sonsuzluk, demiş Emely Dickinson’
Şimdilerden oluşur. Peki, insan yaşadığı anda olmayı nasıl başarır? Öteki
şimdilerin hayaletlerinin araya girmesini nasıl önler ?kısacası nasıl yaşayabilir ?
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Evliya Çelebi’nin seyahatlere başlarken babasından aldığı öğütler
Oğul! insan yoksul olabilir ancak asla Besmelesiz yemek yeme. sırrın varsa sakın kimseye söyleme. temiz olmadığın zaman sakın yemek yeme. Elbiseni söküğü sakın üstünde dikme. İyi adını kötüye çıkarma. Kötüye yoldaş olma, zararını çekersin. Sen yürü ileri gözüm, kalma geri! Dostlarin payına Sarkma. Bir şey koymadığın yere el uzatma. İki kişi
Daha huzurlu bir yaşam için bilinçli olarak hangi konuların savaşmaya değeceğine ve hangilerini göz ardı etmeniz gerektiğine karar verin. Yaşam küçük şeyler için kırılmaya demeyecek kadar kısa. Unutmayın mutlu olmak haklı olmaktan daha önemlidir.
Burcu Koç tekrar paylaştı.
Bir insan ya hiç çocuk sahibi olmamalı ya da olursa çocukları için zahmete katlanarak onları eğitip yetiştirmelidir.
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ben her şeye rağmen seninle mesut olabilirdim. Evet, her şeye rağmen seviliyordum, sevildiğimi de bilmiyor değildim; fakat bu bana yeterli gelmedi, istedim ki çok, pek çok sevileyim, kendi sevdiğim kadar değilse bile -çünkü buna imkan yok- ona yakın sevileyim. Bu kadar sevilmeye benim hakkım var mıydı?
Zannetmem, Kâmran. Ben küçük, cahil bir kızım. Sevmenin, kendini sevdirmenin de bir yolu var, değil mi Kâmran? Halbuki ben bunları hiç bilmiyordum.
Senin -Sarı Çiçeğin- taş atmak için söylemiyorum Kâmran, inan bana, madem ki seni mesut etti, ben hayalimde onunla barışıyorum. Kim bilir ne kadar cazibeli bir kadındı? Kim bilir sana ne güzel şeyler söylüyor, ne güzel mektuplar yazabiliyordu? Ben belki senin çocuklarına, çocuklarımıza iyi bir anne olacaktım. Bu kadar."
Kâmran, ben, seni sevmesini, senden ayrıldıktan sonra öğrendim. Hatta yaptığım tecrübelerle, başkalarını sevmekle sanma sakın. Gönlümün içindeki derin, hazin, ümitsiz hayalini sevmekle. Bütün olan, geçen şeylere rağmen, sen yine bir parça benimdin; ben bütün ruhumla senin...
Seninle artık iki düşman bile değiliz, birbirini hiç ama hiç görmeyecek olan iki yabancıyız."
Bir kitabı yarım bıraktı
