"kendilerini ölmeden ceset olarak algılayanlar intiharlarını başkalarının bir vasiyeti gerçekleştireceği gibi gerçekleştirir. ölüm yaşarken vardır, olmuştur. cesedi yakarak ortadan kaldırmak gerekir."
sonra içime ve hatta dışıma kapandım. küsmek gibi bir şey. bir çeşit gölge fesleğeni. bir çeşit olmayan hayat. zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim. epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. bir yığın insan tanıdım. ama hep yalnızdım.
derin ve dar bir mezar hayal ederim hep; içinde ikimiz oluruz, kollarımızı birbirimize dolarız, kenetleniriz o halde, ben yüzümü sende, sen yüzünü bende gizlersin, bizi hiç kimse göremez artık.