Hiç çikolata yememiş biri onun tadının nasıl olduğunu bilmez ya, bu romanı okumamış olanlar için de aynı şeyin geçerli olduğunu söyleyebilirim. Türk Edebiyatı'nda Uzakların Şarkısı'nın hizasına konabilecek bir metin yok. Her şeyden önce olağanüstü bir görsellik ve bu görsel şölene uyumlu şekilde ilerleyen bir olay örgüsü var. Sürekli şaşırtıyor, hüzünlediriyor, kahkaha attırıyor, derin düşüncelere batırıyor. Karakter tahlilleri, psikolojik derinlik, postmodern tekniklerin ustaca kullanımı mükemmel.
Diğer yorumlara bakarken birçok kişi ''büyü'' kavramanı öne çıkarmış. Ben de bu familayaya katılıyor ve romanın büyülü olduğunu kabul ediyorum. Peşinden kaç tane kitap okursam okuyayım yeri dolmuyor. Roman karakterleri rüyalarımda dolaşıyor.
