DarcyM
@darcymaura
İnsanların gözlerine gerçekten bakın... Yorgun olanların, gözlerinin arkasındaki solgunluğu görebilirsiniz.. Ama buna rağmen onlar size gülümserler.
20 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
'... Sevdiğiniz bir bedenin kan kaybederek acılar içinde can verdiğini görmenin... Giderek yavaşlayan, hafifleyen ve parmağınızın altında sönen bir nabzı hissetmenin ne olduğunu biliyor musunuz?...' 
Stefan Zweig
Belki de insan herşeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla...
(...)Beni rahatsız etmiyorsunuz. Tam tersine, bazen yalnız olmadığıma seviniyorum. On gündür tek bir kelime bile konuşmadım...aslında yıllardır...artık o kadar zor geliyor ki bu, belkide insan herşeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla... Artık kamaramda duramıyorum o... O tabutun içinde...artık yapamıyorum...öte yandan insanlarda katlanamıyorum, çünkü bütün gün gülüyorlar... Şuan bunu kaldıramam...sesleri kamaramın ta içine kadar geliyor ve ben kulaklarımı tıkıyorum...kuşkusuz, bilmiyorlar ki...neyse işte bilmiyorlar ve de zaten yabancıları ne ilgilendirir ki bu...
Sayfa 9Kitabı okuyacak
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Yaşamlarımız sefil, yorucu ve kısa. Doğuyoruz, bizi hayatta tutacak kadar yemek veriliyor ve becerisi olanlarımız güçlerinin son damlasına kadar çalışmaya zorlanıyor; işe yaramaz hale geldiğimiz anda korkunç bir zulümle katlediliyoruz.
"Öyle bir hayat yaşadım ki, Cenneti de gördüm Cehennemi de.
Öyle bir aşk yaşadım ki, tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de.
Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendime bir sahne buldum, oynadım.
Öyle bir rol vermişler ki, okudum, okudum anlamadım..."
Friedrich Nietzsche
(...) Acı ama kötü insan, kötülüğünü ahlak altında saklayabiliyor.
"(..)Kendimizi canavar gibi hissediyordum ama başka ne yapabilirdik ki? Dört yüz kişi için bireyler feda edilmek zorundaydı."
Sayfa 39Kitabı okudu
"Biz yiyecek getirenlere özgür insanlar derdik. Ne şaka ama... Yöneten sınıflar olarak bizler bütün toprakların, bütün makinelerin, her şeyin sahibiydik. Yiyecek getirenlerse bizim kölelerimizdi. Ellerindeki bütün yiyecekleri kendimize alır, aç kalmayıp çalışarak bize yiyecek getirmeye devam etsinler diye onlara da azıcık bir şeyler verirdik..."
Sayfa 17Kitabı okudu
"İnsanoğlu uygarlık yolundaki kanlı ilerleyişine başlamadan önce, ilkelliğin karanlığına giderek daha çok batmaya mahkumdur. Sayımız artınca ve herkese yer olmadığını hissettiğimizde birbirimizi öldürmeye başlayacağız."
Sayfa 13Kitabı okudu
Geçici düzenler, köpükler gibi uçar gider.
Sayfa 10Kitabı okudu
Zehrin iyi midir? Uzun süre acı çekmeyeceğimden emin misin?
Sayfa 82Kitabı okudu
-Bu gece... Gelme.
+Seni bırakmayacağım.
-Acı çekiyor gibi görüneceğim... Biraz ölüyor gibi görüneceğim. Öyle işte. Bunu görmeye gelme, değmez.
+Seni bırakmayacağım.
(...)
-Ah! Gelmişsin...
-Gelmeseydin. Üzüleceksin. Ölmüş gibi görüneceğim ama gerçek olmayacak...
-Anlarsın. Fazla uzak. Bu bedeni taşıyamam. Çok ağır.
-Ama bu terk edilmiş eski bir kabus gibi olacak. Eski kabuklar üzücü değildir...
-Güzel olacak, emin ol. Ben de yıldızlara bakacağım. Bütün yıldızlar paslı makarası olan birer kuyu olacak. Bütün yıldızlar bana içmem için su verecekler...
Yazarın başında da söylediği gibi. Kitap yetişkinlere ithaf edilmeli. Okuduktan sonra hissettim ki hayal gücüm körelmiş, yaşlanmaya başlamışım. Bir çocuğun gözlerinden dünyaya tekrar bakabilmenin hem sevincini yaşıyorum, hemde finalin verdiği acıyı.
Hem bir arkadaşın kıymetini, hem mutluluğun bedelini, yıldızlara olan farkındalığını Dünya'nın ne kadar küçük bir yer olduğunu, bir çocuğun hayal gücünün dünyadan bile daha büyük olabileceğini tekrar hatırladım.
Zaten ne tesadüftür, beni en çok etkileyip içimde bir iz bırakan kitapları hep gecenin bir yarısı bitiriyorum. 
Küçük Prens
"İşte... Hepsi bu..."
Derin sessizlik...
-Bu acımasız Dünya'da böyle güçsüz olman içimi sızlattı. Eğer günün birinde gezegenini çok özlersen sana yardım edebilirim. Seni...
+ Ah! Gayet iyi anladım, demiş küçük prens, ama neden sürekli bilmecelerle konuşuyorsun?
- Ben tüm bilmeceleri çözerim, demiş yılan.
Ve susmuşlar.
Sayfa 59Kitabı okudu