Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
"Henüz ölmemiş olan birinin hâlâ bir şansı vardır."
68 ünlü isim...
Dışandan bakıldığında tek ortak yönleri çoktan ölmüş olmaları...
Ama bu kitap ölümden çok yaşamdan bahsediyor. Leonardo da Vinci, Nikola Tesla, Sigmund Freud, Karl Marx, Frida Kahlo, Epikür, Giacomo Casanova, Richard Feynman gibi birbirinden ayrı kulvarlarda yaşamış, fakat hepsi de bu dünyada unutulmaz izler bırakmış olan ünlü şahsiyetlerin içinde bulundukları zaman dilimini en iyi şekilde değerlendirmelerini anlatırken, bir anlamda "diri" olmanın hakkını veren "ölülerin" sözcülüğünü yapıyor.
Karl Marx, Das Kapital'i ayakta durarak yazmıştı.
Cengiz Han'ın mezarının yerini sadece dişi bir deve biliyordu.
Leonardo da Vinci'nin matematik ve geometri bilgisi çok zayıftı.
Florence Nightingale hayatının son elli yılını yatalak olarak geçirdi... *
*Arka kapaktan alıntı.
Das Kapital 3 Cilt olarak Karl Marx tarafından 1867 yılında yazılmış, kapitalist üretim biçiminin ekonomik yasalarının, sosyalist üretim biçiminin öncüsü olduğunu ve sınıf mücadelesinin kapitalist toplumsal üretimden köken aldığını ortaya koymak amacıyla siyasi ekonomi olarak kapitalizmin eleştirel bir analizidir.
Marx`ın toplum, ekonomi ve siyaset hakkındaki bir bütün olarak Marksizm insan toplumlarının sınıf savaşını üretimi kontrol eden yönetici sınıf ile üretim için gereken emeği sağlayan mülksüz bir emekçi sınıf arasındaki çatışma ile ilerlediğini iddia etmektedir. kitapta üç ciltten de bahsetmektedir. Kitap dünyadaki ekonomilerden gelişmelerden yerini alan anlayışları anlatmaktadır.
aynı şekilde Karl Maks`ın hayat hikayesini de anlatmaktadır. Kitabı okurken altını bol bol çizdim insana güzel bilgiler yer vermektedir.
Her nesil kendi yaşamını sürmek ve sonra bizim yerimizi alması mukkader olan yeni nesile yol açmak zorundadır... Çünkü bu dünya doğmuş insanların büyük çoğunluğu için, sorun ölümden sonra yaşamın olup olmaması değil, aksine ölümden önce yaşamın olup olmadığı.
bir alıntı yapmak istedim kitaptan.
Birde kitap okurken tanrı evreni karatırken her şeyin bir zıttını yaratığını fark ettim. yaşam-ölüm, cennet-cehenem, erkek-kadın, iyi-kötü, ateş-su vb. belki de hayatın daha anlamlı olması ve kıymetini bilmemiz içindir bu zıtlıklar herkese iyi okumalar.
Devrime çok inandım, hala da inanıyorum, sanırım ölene kadar da inanmaya devam edeceğim. Ama devrimin gerçekleşeceğine inanmıyorum. Belki kısa bir dönem inandım ama sonra uzun yıllar bir devrimin gerçekleşme ihtimalini bile düşünmeden devrimci olmaya devam ettim.
Üniversite zamanlarında birkaç parti ile içli dışlı oldum. Daha çok dış. Bizden birkaç sınıf üstteki bir "yoldaş"ın Das Kapital okumamız yönündeki ısrarını anlamsız bulup eleştirince dışlandım ama önce öz savunma yapmam istendi. Ben de kendimi eleştirdim ve bir daha hiçbir parti ile yakın temasa girmedim. Eylemlere gittim ama kendi inandığım gibi davrandım.
Gece derslerini okuyunca Gülfidan'ı anladım. Önce benim ailem gibi bir aile sonra benim karşılaştığım gibi devrimciler. Bir de onun kadın olmak gibi bir dezavantajı da vardı.
Geceyi bazen ışık sarar ama gece bunu umursamaz.
Marksizmin neden insanlık tarihinin gördüğü en saçma, başarısız ve tutarsız ideoloji olduğunu anlamak için okunması gerken bir eser fakat ikinci cildin yarısında bıraktım. Siyasetin düz dünya teorisi resmen, kitaptaki hangi tutarsızlıktan bahsetsem bilemedim, adam adeta paralel evrende yaşıyor. Yazar ne insan doğasını ve evrimini, ne de medeniyetlerin inkişafını ve toplumsal düzenin nedenleri anlayabilmiş. Hayatı ve gerçekleri yorumlayarak realist, insan doğasına uygun bir ideoloji tasarlamak yerine kafasında kurduğu düşüncelere göre bir dünya görüşü ortaya koymuş, hayatı görmek istediği gibi görmüş.
Son olarak Marx'ın kendi ortaya koyduğu görüşlere tezat şekilde Engels'in tekstil fabrikasından geçinip eşini ve küçük kızını hediyelere boğup zenginlik içinde yaşatması da ayrı bir ironi.