Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Celestica

Celestica
@defne_0724
You will feel my breath on your neck, my knife in your heart.
öğrenci
4 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Çok kere böyle oluyordu.Bütün kafası birdenbire boşalıyor,göğsünün ve gırtlağının üstüne bir ağırlık çöküyor ve ne olduğunu bilmediği birtakım şiddetli arzuların hasretini duyuyordu
Reklam
O , müziğe diğer arkadaşları gibi,bulacakları kocanın seviyesini bir derece yüksek tutmakta yardımcı olsun diye heves etmemişti.Ona evlendikten sonra bir kenara atılacak bir genç kızlık elbisesi gözüyle bakmıyor,bütün ömrü müddetince bu ömrün manası olarak yanında götüreceği yakın bir arkadaş diye sarılıyordu.
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi.Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı?Kullanamadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımızda ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat,makul değil miydi?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Aşık olmaktan,hakikaten ve deli gibi sevmekten korkuyordu.
Arkadaşları arasında hiçbir zaman mühim bir yer tutmadığını,hiçbir zaman büyük ve devamlı bir alakanın merkezi olmayacağını belki biraz hüzünle,fakat müsterih bir nefes alarak hatırladı.
Reklam
"Macide" etrafındakilerde hoşuna gitmeyen herhangi bir şey gördüğü zaman aklına ilk olarak: "Acaba ben de aynı şeyleri yapıyor muyum?" düşüncesi gelirdi.Fakat arkadaşlarından hiçbirinin,ömründe bir defa olsun,kendini böyle bir sualin karşısında bırakmadığı muhakkaktı.
Mektepte diğer arkadaşlarıyla teması oldukça azdı.Bu,biraz yalnızlığı sevmekten biraz da onların konuştukları şeyleri hoş bulmamaktan ileri geliyordu.Yaşları on üçle on altı arasındaki bu kızlar,aralarında,yetişkin bir insanı kıpkırmızı edecek bahisler açıyorlar,sınıf arkadaşları olan oğlan çocukları hakkında,onları görünüşte daima istihfaf etmelerine rağmen,pek vakıfane mütalaalar yürütüyorlardı.Macide bunları dinlese bile,yalnız kalır kalmaz büyük bir tiksinti duyuyor,arkadaşlarının yanına sokulmamaya karar veriyordu.
"Mesela herhangi bir gün müthiş bir iç sıkıntısı seni boğar.Hayat sana karanlık,manasız gelir.İnsan,biraz evvel senin zırvaladığın gibi felsefe yapmaya başlar.Hatta yavaş yavaş onu bile yapamaz,canı ağzını açmayı bile istemez.Hiçbir insanın,hiçbir eğlencenin seni canlandıramayacağını sanırsın. Hava sıkıcı ve manasızdır.Ya fazla sıcak, ya fazla soğuk , ya fazla yağmurludur.Gelip geçenler suratına salak salak bakarlar ve on para etmez işlerin peşinde,bir tutam otun arkasından koşan keçiler gibi dilleri bir karış dışarı fırlamış dolaşırlar.Aklını başına derleyip bu pis ruh haletini tahlil etmek istersin.İnsan ruhunun çözülmez düğümleri bir muamma gibi önüne serilir.Kitaplarda okuduğun depresyon kelimesine bir cankurtaran gibi sarılırsın.Çünkü nedense hepimizde maddi olsun,manevi olsun,bütün dertlerimize bir isim takmak merakı vardır.Bunu yapmazsak büsbütün çılgına döneriz.Mamafih insanlarda bu merak olmasa doktorlar açlıktan ölürlerdi."
"Bana öyle geliyor ki,hakikaten yapabileceğimiz bir tek iş vardır, o da ölmek.Bak bunu yapabiliriz ve ancak bu takrirde irademizi tam bir şey yapmakta kullanmış oluruz.Ben neden bunu yapmıyorum diye soracaksın! Demin söyledim ya,müthiş bir gevşeklik içindeyim.Üşeniyorum.Atalet kanunu icabı sürüklenip gidiyorum."
Geçen gün bizim felsefe hocasıyla konuşuyordum.Lafı gayet ciddi taraftan açtım.Dünyaya ne halt etmeye geldiğimiz sualine o da cevap veremedi. Yaratma zevkinden dem vurdu,fakat çürük.Ne yaratacaksın? En akıllımız bile bizden evvelkilerin depo ettiği bir sürü bilgi ve tecrübenin ambarı olmaktan ileri geçemez.Yaratmak istediğimiz şey de bu mevcut malları şeklini değiştirerek piyasaya sürmekten ibaret.Bu gülünç iş bir insanı nasıl tatmin eder bilmiyorum.
Reklam
Hiçbir şey istemiyorum.Hiçbir şey bana cazip görünmüyor.Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum.Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissedemeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim.İnsan bir şey yapmalı,öyle bir şey ki...Düşünüyorum:Elimizden ne yapmak gelir?Hiç!
256 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
26 günde okudu
İçimizdeki Şeytan
İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali
8.3/10 · 171,5bin okunma
Bu dünyanın öteside kelimelerde ifade edilebilmesi mümkün olmayan."Yüce Göksel Alemler"in olduğunu biliyorum ve bundan dolayı artık ölümden hiç korkmuyorum.Biliyorum ki,bu dünyada ölmek daha yüce alemlere doğmak oluyor.
62 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.