Peygamberler, insanoğluna Cehennem'i de, Cennet'i de birlikte yutturmuşlar. İnsanoğlu, kendisine vaat edilen Cennet'i duymuş olmasa, içinde yaşadığı Cehennem'den yakınmaz, her şeye çok daha bilinçsizce, bir Cennet özlemi duymadan katlanırdı. Cennet'in özlenmesi, Cehennem'in korkunçluğundan kaynaklanıyor. Cehennem kavramını yaratan, Cennet'in var olduğu düşüncesi; ta kendisi.