Değişen zaman, insan ve üretilen yeni teknolojiler, eğitim yaklaşımlarında da
değişim ihtiyacını beraberinde getirmiştir. Genç ve Eryaman (2008), değişen değerler ve
yeni eğitim paradigmasını değerlendirdikleri çalışmalarında, sanayi toplumu odaklı bir
paradigmadan bilgi toplumu odaklı bir paradigmaya geçişle birlikte eldeki eğitim
müfredatının ve öğretim yaklaşımlarının artık ihtiyaçlara cevap veremez hale geldiğini,
esnek, düşünen, üreten, eleştiren ve bilgiyi yaşama transfer edebilen bireylere olan
ihtiyacın arttığını ve öğretmenlerin rolünün öğrencilerde sistematik çalışma ve araştırma
yapma, merak duyma, global ve eleştirel düşünme gibi becerilerin geliştirilmesinde
rehberlik etme olduğunu belirtmişlerdir.