"İnsanın içindeki adalet duygusunu köreltirsek, insanın insana saygısı kalmaz. İnsanın insana itimadı, hürmeti kalmayınca da bir yerde insanlık çok şey kaybeder, hayat çirkinleşir."
Bu eser ile ilgili ilginç bir anım var. Genelde masa başında okuma yaparım. O gün nasıl olduysa yatarak okudum, zaten birkaç sayfa sonra gözlerim kapandı. Veeeee uyandığımda , ya da ben öyle sandım, felç olmuştum. Halk arasında karabasan denen durum başıma geldi. Bağırıyorum kimse duymuyor , kalkamıyorum . O günden sonra yazarın eserlerine biraz temkinli yaklaştım :)))