Ufacık bir zindandı evim; prangalar misafirim, kelepçeler evimin hüznünü yansıtan dekorlar... Ve gardiyanlar kötü birer komşu, suçsa kurtulmayı planladığımız hayat.
Kendime
"Nice mutlu yıllara demeyeceğim, çünkü değişen bir şey yok. Günler aynı, insanlar aynı, yalanlar aynı, dekorlar ve sahneler aynı, kandırılanlar aynı. Ve yine aynı olacak; sahte kahkahalar, sıra dışı böğürmeler..
İyi kusmalar."
Kimi çok yakından tanırsan, bir süre sonra soğuyorsun. İnsanların büyük çoğunluğunun olmak istedikleri insanla, olmak zorunda kaldıkları insan arasındaki fark sanırım bunun nedeni çünkü yakından tanıdığın insanın rol yapma şansı kalmıyor ve bir süre sonra suratındaki makyaj akıyor, ışıklar yandığında tüm dekorlar yıkılıyor ve takke düşüyor kel görünüyor. Karşında gördüğün, birçok kusuruyla birlikte çok aciz bir insan. Hasta yanlarını, travmalarını, deliliklerini, bağımlılıklarını, güçsüzlüklerini, korkularını, bedensel kusurlarını görüyorsun. İşin esasında, insanlara çok gerçekçi yaklaşan bir insanın -o insan ben olmasam da- aşık olamayacağını düşünüyorum artık zira aşk dediğin şey, romantik bir çarpıtma sebebiyle insanın kendine karşı dürüst olamaması hâlidir; kusurlu gerçeğin üstünün, insanın kendine söylediği kusursuz yalanlarla örtülmesidir.
Dünyanın her yerinde sürekli aynı dram, aynı dar sahne üstünde aynı dekorlar, kendi büyüklüğünün sarhoşluğu içerisinde başı dönmüş, köpürüp duran bir insanlık
Nice mutlu yıllara demeyeceğim, çünkü değişen bir şey yok. Günler aynı, insanlar aynı, yalanlar aynı, dekorlar ve sahneler aynı, kandırılanlar aynı. Ve yine aynı olacak; sahte kahkahalar, sıra dışı böğürmeler.. iyi kusmalar.
Charles Bukowski
A.T Mühürlenmiş Zaman
Insanoğlu bıkıp usanmadan, kendisiyle dünya arasında bir ilişki kurar, bu dünyayı sahiplenmek, sezgisel olarak algıladığı idealiyle bu dünya arasında bir uyum sağlamak için yanıp tutuşur. Bu isteğin yerine geti- rilemez olması, insanların hoşnutsuzluğunun ve kendi benliğindeki eksikliğin yarattığı acının bitip tükenmeyen bir kaynağını oluşturur.
Nice mutlu yıllara demeyeceğim.
Çünkü değişen bir şey yok,
Günler aynı, insanlar aynı,
Yalanlar aynı, dekorlar ve sahneler aynı,
Kandırılanlar aynı,
Ve yine aynı olacak;
Sahte kahkahalar,
Sıra dışı böğürmeler.
İyi kusmalar.
Charles Bukowski