Bir keresinde
kendi doğurduğum oğlana vurulmuştum. Kokusundan delirmiştim.
“Özlem…sadece özlem, insanın gözünü bu kadar karartır mı ?”
“Girdiği kabın şeklini alan su, geçtiği yolların rengini de çalarmış.”
“Sadece geceleri sokağa çıkıyormuş diyorlar. Peki, anlayabilir misiniz, neden? Evin bulunduğu yer geceleri hiç tekin değilken…”
“Onun için asıl tekin olmayan gündüzler… çıplak gözle görünebileceği haller.”
“Çirkin ya da sakat mıymış? Görünmesini istemediği bir hali mi varmış?”
“Hayır. Sadece üzgünmüş… çok üzgün.”
Sayfa 47 - Can Yayınları
Aşk için bu gece rüyaya yat ,dedi falcı
O gece hiç uyumadım
Sayfa 13Kitabı okuyor
Yarım... yarım... yarım.
Her şey yarım.
Oysa ben tamım.
Ah hadi söyle bana, ölünce içimdeki şarkılara ne olacak benim? Onca şarkı, onca melodi, onca ritim? Diyelim ki yarın ben öldüm, şarkılar da ölür mü benimle? Yapma doktor, bir şarkı hiç ölür mü?
Sayfa 20
... kendini öldürme fikrini bu kadar çok seven biri kendini de çok seviyor demektir... kendini ve deliliğini.
İnsanları sürprizlerle delirttiği gibi yine sürprizlerle öldüren hayat!
Siz bilmezsiniz ama kızlar babalarını çok severler. Her halleriyle severler.
Sana en değerli şeyimi bırakıyorum. İçimdeki şarkıları.
Doktorcuğum limon ağacı nasıldır bilir misin? Şahane bir ağaçtır. Ve limon çiçekleri muhteşemdir ama gel gör ki meyvesini dilin damağın kamaşmadan yiyemezsin. Aşk da öyledir...
"Sahi insan ölünce,içindeki şarkılara ne oluyor..."
Sayfa 22Kitabı okudu
Aşkı hikâye yapan imkânsızlıktır değil mi anneanne?
Sayfa 157Kitabı okudu
"Ölümle yüzleşe yüzleşe alışır insan ona. Kanıksar!"
Sayfa 154Kitabı okudu