Konusunu okuduğumda daha farklı, ana karakterin iç dünyasına daha çok odaklanan ve psikolojik sorgulamaların daha yoğun yapıldığı bir kitap beklemiştim. Bazı noktalarda gerçekten de hayata dair çok güzel tespitler, edebi olarak çok lezzetli bir dille ifade edilmiş. Ancak bana kalırsa kitabın kurgusu zayıf, bu tespitler bütünlüklü bir çerçevede okura sunulamıyor. Kitabın kurgusunun, Marcello'nun normallik arayışını destekleyecek biçimde dizayn edilmediğini düşünüyorum. Yazar sanki bir faşistin casusluk hikayesini yazmak isterken, normallik sorgusunu da araya sıkıştırmış gibi hissettirdi bana. Okuduğuma pişman olmadığım ancak "okunmasa da olur" sınıfında bir kitap oldu benim için. Son olarak, kitabın çevirisi çok çok iyidi.
