İnsan, vâr olmak için çalar hiçliğin kapısını. Hani, her şey zıddıyla mânâsına erişir ya işte öyle, insan dahi yitmek işin değil bitmek için değil gitmek için değil vâr olmak için yaşar. Yaşar da ömür heybesine hem yıl yaşını hem göz yaşını doldurur. Doldurur ki hem biriktirmiş de olur bir minvalde. Zira ders almak, farkına varmak, hakikate ermek için şöyle bir geriye dönüp bakmak gerekir. Bundan mütevellit, insan, ölmek için yaşar. Ölümü kazanmak, ölümü anlamlı kılmak, ölümü var kılmak, ölümle vâr olmak için yaşar. İsmi de cismi de silinse, kalmasa da hiçbir şey geriye, hoş bir sadâ bırakabilişse ardında, işte orada, bir ölümsüzlük filizleniverir, vâr oluş ırmağının kenarında.
Sürç-i lisân etmişsek affola.
Tarihten ders almak...
*🧠*
Osmanlıyı 1299 yılında Oğuz Türklerinin Kayı Boyu kurmuştur.
Osmanlı imparatorluğu;
- 1299 da kurulmuş, 1579'a kadar 3 asır YÜKSELMİŞ....
- 1579 dan 1699 kadar,
1 Asır DURAKLAMIŞ.
- 1699 dan 1919 kadar.
GERİLEMİŞ VE YIKILMIŞTIR.
Gerçekte iki farklı Osmanlı vardı;
- Halifeliğe kadar olan Osmanlı... (1299-1517) Nam-ı diğer Türk
Atasözlerimiz çok güzel ve anlamlıdır, faydalanmak, ders almak için söylenmiştir.Mesela bugüne uyarlamak gerekirse;
“Taşıma suyuyla değirmen dönmez”
“Dünün güneşiyle bugünün çamaşırı kurutulmaz”
Biraz da mizah
ÖĞRENCİ İÇİN DÖRT MEVSİM DUA (!).
(SÖZÜM MECLİSTEN DIŞARI...)
Teşbihte Hata Olmaz 🙂😀
Herkesin Engin Hoşgörüsüne Sığınarak Sözlüde, sınıfta kalmamak için döktükleri göstermelik terlerden