Geçmiş ve Hüzün
Bizde hep bir geçmişe özlem var. Mutlu olduğumuz an o kadar az ki, dönüp dolaşıp o mutlu günlerimizi hatırlayıp duruyoruz. Dostoyevski’nin de dediği gibi anılar güzel de olsa, kötü de olsa insana her zaman hüzün veriyor. Mutlu anılarımızı bir daha yaşayamayacağız duygusuyla içimize hüzün basıyor. Bugün mutlu olduğum zamanlara tekrar bir döndüm ve yine içimi bir hüzün kapladı. İnsan ne yazık ki zamanı durdurmak istediği anda kalamıyor. Umarım ilerde bu yazıyı okurken hüzünlendiğimde şu an olduğu gibi gülümseyebilirim. Bu arada aklıma gelenleri yazıya dökmek, kelimelerle dertleşmek gibi :)
Gençler mesaj kutumu kapatmak istemiyorum ama böyle mal insanlar yazsın diye değil sadece belki kitap belki dertleşmek isteyen arkadaşlar yazsin diye.
Boş boş yazıyorsunuz sinir bozuyorsunuz.
Kaç yıldır kullanıyorum böyle birşey paylaşmadım.
Ama yeti da ergenmisin kardeşim engellemek nedir.
Ben uygulamadaki hanımefendilerin kullandığı sert ibareler gibi "mesaj yazmayın,engellenir"diye bir cümle kullanmayacağım,sizden ricam;"tanışmak ve düzeysiz cinsel sohbetlerde bulunmak için lütfen yazmayın."kitaplar hakkında fikir danışmak,eleştiride bulunmak hatta beni tanımadığı halde benimle dertleşmek için yazanlara dahi kabulüm,ama lütfen düzeyi düşürmeyelim.Bu mesajların, gerçekten hanımefendi ve kaliteli görünen,paylaştığı iletilerle ve okuduğu kitaplarla kendine entelektüel bir hava veren kadınlardan geliyor olması beni çok üzüyor.Lütfen,seviyeyi düşürmeyelim,lütfen!