İnsan yaş aldıkça spesifikleşir, kemikleşir öznel olgulara dayandırdığı kendine has gerçeklerle yaşamını idame etmeye çalışır, doğaçlamaya, aykırı bir düşünceye karşı kuruntulu ve asabidir. kendini gerçekleştirdiği yaşam dışındaki her olguyu reddeder. asabiyetin insandaki tezahürü bu kemikleşen yaşam sentezindendir.