Mutlu ya da mutsuz bir insan değilim. Soğukkanlı ya da korkak bir insan değilim. Mutlu-mutsuz-soğukkanlı-korkak bir insanım. Kendime hepsi olma izni vererek yeni duygulara da açık olabiliyorum.
Alışkanlıklar bizde bir çeşit ürkeklik yaratabilir. Bir değişim korkusu. Birbirine benzer faydasız tutumları, sevmediğimiz işlerde çalışmayı, sağlıksız ilişkileri sürdürebiliriz. Buna "konfor alanı" diyoruz ama genelde bunun tam aksi geçerli. Bu bir konforsuzluk, durağanlık, yetersizlik alanı. Fakat bir kez karar verdikten sonra içinden geçip dışarı çıkmak şaşırtıcı derecede kolay. Bu konforsuzluk alanının ötesinde bulduğumuz şeyse, çok daha müthiş bir konfor oluyor. En iyi halimize ulaşabilmenin konforu. Yerleşik davranış kalıplarının ya da kodlarının ötesinde. Daha az kodlanmış, daha çok insan oluyoruz.