İri, güçlü, kimyasal yalanlar dökülüyor yürüdüğüm sokaklara.Amacı ne sevindirmek ne de üzmek olan yalanlar. Kimsenin sırtını ağrıtmayan, kimsenin mumlarını yatsıya kadar yakmayan yalanlar. Biraz önce bir falcıdan çıktım. Sol avcumda yalan, sağ avcumda seni gördü. Elimi ona uzatır uzatmaz, birkaç iyi dilek yuvarlandı yere. Hani şu "kendine iyi bak" "lütfen mutlu ol" sözcükleri. Falcı üzgün bir sesle " bu aşk seni yalancı yapmış" dedi. Şimdi gel de bozabilirsen boz bu büyüyü... Nasıl anlatılır bilmiyorum, belki de hiç konuşmamak lazım. Kalem kutularımı asfalta döküp, sinek vızıltısı çıkaran panolara doğru yürüdüm. Amacım unuttuğum bir gerçek varsa onu hatırlamaktı. Işık dolu kafeslere yaklaştım. "Ben özgürüm, ben yalancıyım, ben pisim...... iyi çalışmalar Türkiye."
Önce gerçek beni, sonra onu bulabilmekti tek istediğim.
Burada yeri gelmişken değinmeden geçemeyeceğim,lütfen kendinizi kendi karanlığınıza mahkum etmeyin.
" Çünkü biz seninle ülkenin batısıyla doğusuyuz. Çünkü biz farklı kültürlerin çocuğuyuz . Çünkü biz bitmeyen bir kavganın bitmeye mahkûm aşkıyız.
O gülerken karanlık aydınlığa, tatsız ne varsa tatlı bir hâle dönüşüyordu.
Ne eserse aklına
O gelecek başına
Dilek hakkın ikidir
Üçüncüsü boşuna!..
İnsan ne kadar ahmak değil mi? Her şeyi kendi elimizde zannediyor ve kader önündeki aciz olduğumuzu unutuyoruz bazen.
...Geceden sıkıntılarımı hafifletmesini beklemek ne büyük saçmalık,derler ya
Dertler gece azar diye doğruymuş meğer...
Sen hiç doğduğun topraklar yüzünden terorist olarak suçlandın mı ? Ana dilini
konuşmak istediğin için hapis yattın mı ?
Anne babanın sana vermek istediği isim yasak olduğu için değiştirildi mi hiç ? Senin memleketin başkasının sürgünü oldumu bir
başkasının ? Ülkeni gerçekten seviyor ol
mana rağmen vatan haini ilan edildin mi ?
"Yüzyıl sadece bir yıldız ışığına tutunarak bekledin. Onlara bir yıldız ışığı ver. Dilek dileme, umut etme şansı ver.
Onlara benim gördüğümü göster ve kendiliğinden, tıpkı benim gibi, burada kaldıklarını göreceksin."
Sayfa 281Kitabı okuyor
Mutlu bir çocukluk geçirmiş insanlar, hayatının her döneminde sevgi dolu, çevresine ışık saçan, saygıyı asla yitirmeyen başarılı bireyler oluyorlar.
Sayfa 210 - Yediveren Yayınları
Mümkün olsaydı keşke
seçebilmek doğduğum toprakları,
mümkün olsaydı keşke silebilmek ön yargıları,
değiştirebilmek yazgıyı...
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe...
İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı, onu bağırmaya zorlayan acıdan çok daha ağırdır.