Varamaz elim
Ayvasına, narına can dayanamazken,
Kırar boynumu yürürüm.
Kurdun, kuşun bileceği hal değil,
Sormayın hiç
Laaaaal...
Kara ferman çıkadursun yollara,
Yarin bahçesi tarumar,
Kan eder perçem
Olancası bir tutam can,
Kadasına, belasına sunduğum,
Ben öleydim loooy...
Elim boş,
Ayağım pusu.
Bir ben bileceğim oysa
Ne afat sevdim.
Bir de ağzı var dili yok
Diyarbekir Kalesi...
Ahmet Arif
Ahmet Arif
Zemheri de uzadıkça uzadı.
Seni, baharmışsın gibi düşünüyorum,
Seni diyarbekir gibi. Nelere, nelere
Baskın gelmezki seni düşünmenin tadı..
Ö.📸
SEN BENİ ANLAMAZSIN
Sen beni anlamazsın, eğer ben sana Ahmet Kaya'nın, türküde söylediği gibi bu, Diyarbekir çocuğudur, atın bunu zindana dediği şehrin çocuğuyum dersem beni yargılarsın.Sen beni anlamazsın gözüme bakarken şehrimin yüzyıllar boyunca medeniyet asilliğini görmezden gelip bugünle yargılarsın. Sen beni anlamazsın sen denizi olan şehirde martıların sesiyle uyanırken, ben ise kulakları sağır eden ağıtlarla uyanırım. Sen beni anlamazsın, senin orada çocuklar oyun parklarında oynarken, mayınla oynayan çocuğun ölüşünü bilemezsin. Ve sen şunu bilmelisin senin nasırlaşan yüreğin, benim şehrimin, zirvesine ulaşamazsın.Ahmed Arif'in dediği gibi, Belinde Diyarbekir kuşağı
Zulasında kim bilir hangi hınç, hangi mısra Yürür namus bildiği yolda... Yürür yine de yalın ayak ve ayakları yanarak. Neek
Seni, Diyarbekir gibi...
Zemheri de uzadıkça uzadı,
Seni, baharmışın gibi düşünüyorum,
Seni, Diyarbekir gibi,
Nelere, nelere baskın gelmez ki
Seni düşünmenin tadı...
Hamravat suyu dondu
Dicle'de dört parmak buz
Biz kuyudan işliyoruz kaba kacağa
Çayı kardan demliyoruz.
...
Hoş gelir sefa gelir
Ahmet Arif'in yeğeni...
Ahmed Arif