İnsan bilincinin öyle anları var ki, o anlarda, hiçbir ses, hiçbir kelime o bilince işlemez. Kulak işitir, göz görür, fakat bilinç, kendine söyleneni anlamaz. Bu, bilincin geçici inhitatı (çöküntü) veya tatile girme halidir. Bilinç faaliyette olmayınca, gören gözün ve işiten kulağın, gördüğü ve işittiği şey ona anlam ifade etmez. Bilincin, bir bakıma donma anıdır bu.