Yeşil Deniz...
Yaaaa.. Kaderde sene veda etmek de vamış. Bi gün deseledin bene "Her şeyinden vaz geçmen gerekse bi tek neyinden vaz geçmezsin" diye seni söylerdim. Radyodan derdim. Bu kasetlerden, bu mikserden, bu teybin cızırtısından, kulağıma gelen yayının sesinden vaz geçmem derdim. Sen sırdaş oldudun bene. Ben içimin yangınlarını hep senin başında söndürdüm. Kimseye söyleyemediklerimi, kimseye diyemediklerimi ben hep senin mikrofonunun kulağına söyledim. Hayat işte... Hayat insanı nerelere getiriyoo. HİÇ BIRAKMİCEYİM DEDİĞİN ŞEYLERİ BIRAKTIRIYOR. Yaaa... İşte veda vakti geldi. Rüzgar bizi aldı uzaklara savurcek oldu. Gittiğim yerde bi mikrofon bulabilirmiyim, bilmiyom... Bi mikser bulabilirmiyim potunu kaldırcek, bilmiyom... Derdimi fısıldaya bilcek bi iradyo bulabilirmiyim, bilmiyom emme bulsam da senin yerin bende hep ayrı kalcek be. Çünki sen benim garibanlığımsın. Sen benim çilemsin. Sen benim yeşil denizimde can simidimsin. O yüzden hiç bi mikrofon senin yerini tutamicek.
Bi daha senle görüşe bilirmiyiz, bilmiyom. O yüzden ALLAHAİSMARLADIK...... :''''((((((
~Radyocu İsmayilll :'''''((((
Yeşil Deniz...
İnsan kıymet bilmeyen varlık be, Sibel. Gözünün önündeki nimeti göremeyen varlık. İnsan işte kayb etmeden anlamıyor bazı şeylerin kıymetini. Elinden kayıp gitmeden bilmiyor, farkına varmıyor. Hoş, kayb ettikten sonra bunun bir önemi kalmıyor ya. Kayb edince her kes anlar zaten...
~Neşe (veda mektubu...)
Müteakip hadiseler, resmiyette Balkan Savaşları’ndan sonra kurulacak (Eşref daha sonra yeniden kurulduğunu söyleyecekti) ve imparatorluğun son yıllarında ekseriyetle dramatik ve trajik sonuçları olan kritik bir rol oynayacak Teşkilat-ı Mahsusa’nın ortaya çıkışında Libya’daki sürecin mühim bir aşama olduğunu gösterecekti.
Enver, Eşref gibi fedaî
Yeşil Deniz...
Ne dedim ben sana. Korkuyla insanlar seni ancak idare etmeği bilirler. Biri sana mesela böyle kötülük yapsa unutmazsın. Köprüden geçene kadar dayı dersin. Amma köprüden geçtikten sonra depiklersin arkadan, Pala dayı. Amma biri sana iyilik yapmış olsa, Pala dayı hani olacağından falan değil de yapmış olsa, hayatını kurtarsa onun canına can olmazmısın, Pala dayı? Zor durumdayken koşupta imdadına yetişmezmisin, Pala dayı? Bırak köprüyü filanı, onun için dağları, ovaları, her yeri aşıp onun yanında olmazmısın, Pala dayı? Bu işin formülü çok basit, Pala dayı. KORKUNUN BENZİNİ GÜÇTÜR. Güç bittiği zaman korku da biter, Pala dayı. Amma İYİLİĞİN BENZİNİ VEFADIR, Pala dayı, VEFAA. Vefa da hiç bir zaman böyle kolay kolay bitmez, Pala dayı. Sözlerime ünlü bir düşünürün şu veci sözleriyle son veriyorum, Pala dayı. Önemli olan SEVGİ, SAYGI, ANAYIŞ...
~Bahriiii (Adamsın be, ADAM)
Özlenenler de bugün..
"Bir görünmez yara bu
Kanıyor en derinden ince ince
Çekmeyenler ne bilsin
Kalbim ağrıyor işte..."
/Yeşil Deniz dizi müzikleri: Şule Hizmetli - Gel Artık/
youtu.be/rW1EE5PoXMY
Refah Partisi 12 Eylül darbesinden sonra MSP'nin yerine kurulmuş bir Milli Görüş partisiydi. 1987 seçimlerinde barajı geçemeyen (%7) RP, 1991 seçimlerine yanına MÇP ve IDP'yi de alarak girdi. 1991 seçimlerinde %16 oy alan RP, 1994 seçimlerine tek başına katıldığı halde %19 oy almayı başardı. Bu, RP'nin düzenli bir şekilde
Sayfa 231Kitabı okudu
Yeşil Deniz...
İnsaniz ya huyumuz kurusun başkalarına bakarken hep kendi pencerelerimizden bakarız. Ben olsam höyle yapardım deriz, ben olsam hiç höyle yapmazdım deriz, onu yapardım, bunu yapardım, şunu yapardım deriz, deriz de deriz. Emme acık aralayıp da karşımızdaki insanın penceresinden bakmayı akıl edemeyiz. Acaba onun penceresinden bakınca dünya nasıl görünüyor, bu insan acaba nasıl hissediyor, bu insan acaba nasıl yaşıyor demeyiz. Hemen suçlayacak bir şey ararız sen şunu dedin, şunu demek istedin, höyle yaptın, böyle davrandın.. Kolay tabi de mi ? Kendi penceremizden bakıp geçmek kolay, bakıp geçerken hüküm vermek kolay, yazıklar olsun demek, hay ben senin kalıbına demek kolay, yargılamak kolay. Emme işte o pencere sizin kafanıza geçtimiydi, sizin pencereniz oluverdimiydi bütün bu ben olsam höyle yaparımlar, höyle ederimler yalan olup gider bi tek şey kalır geriye; o da gerçeklerin boğazda bıraktığı acımsı tat.. Şuan gecenin bi vaktinde radyolarının başında beni can kulağıyla dinleyen kim varsa onlara sesleniyom; siz olsaydınız ne yapardınız? İsmayilin yerinde siz olsaydınız bütün bunları siz yaşamış olsaydınız, bu iğneli fıçının içinde ne yapardınız? Ben size deyiverem; şuan hayal ettiğiniz hiç bir şeyi yapamazdınız, sadece yaşardınız, sizin için biçilen neyse onu yaşardınız...
~İsmayilll