Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Beni yaşama vardırmak için her şeye meydan okuduğuna göre, yaşamın kutsal bir armağan olduğuna inandım.
Sayfa 99
Yaşam bir işkence kıtasıysa , neden yanaşalım kıyıya?
Reklam
"Sen ne Tanrı'nın ne devletin ne de benim malımsın. Kendinden başka hiç kimseye ait değilsin." Kadını 'malı' olarak gören herkese bu söz ezberletilmeli..
Sevgiye inanmadığın doğru değil, anne. Tersine öylesine çok inanıyorsun ki, çevrendeki sevgi azlığından ve bu azıcık sevginin bile hiçbir zaman eksiksiz olamadığından deli gibi acı duyuyorsun. Sevgiden oluşmuş bir kişisin sen. Ama, yaşama inanmıyorsan eğer sevgiye inanmak yeterli mi?
Sayfa 100
yarının dünden güzel olabileceğini hiç söylemedin bana. Bunu ayrımsadığında ise artık çok geçti. Kendimi öldürmeye başlamıştım.
Sayfa 99
112 syf.
9/10 puan verdi
Kitabın adı adamda elə təəssürat yaradır ki, kitab bir ananın uşağı ilə şirin-şirin söhbəti haqqındadır. Əslində isə danışdıqları bir o qədər də şirin mövzular deyil. Bu məktub uşağın kiçik yaşlarda deyil, artıq müəyyən yaşa gəldikdən sonra, xüsusilə həyatı sorğulamağa başladığı dövrdə oxusa daha çox nəticə çıxaracağı tərzdədir. Spoiler olmasın deyə təfərrüat verməkdən çəkinirəm, qısacası bir tərəfdən qurulmuş sistemdə müəyyən faktorlara görə qadına və uşağa qarşı münasibətin necə dəyişməsini soğulayır. Digər tərəfdən isə dünyaya gəlməyə dəyərmi, həyat yaşamağa dəyərmi tipli varoluşcu suallar verir. Təbii ki, kitabın səhifə sayını nəzərə alsaq sorğulamaların hər biri çox da dərindən aparılmır. Ona görə də əgər qadın hüquqları, feminizm, varoluşculuq və s. ilə əlaqəli kifayət qədər kitab oxumusunuzsa kitab sizə bir o qədər də bir şey qatmayacaq, lakin bu mövzularda yenisizsə müəyyən mövzuları yenidən düşünüb, yenidən dəyərləndirməyinizə səbəb olacağını düşünürəm. Mənim bu cür mövzuları düşündüyüm bir vaxtda qarşıma çıxdığı üçün kitabı çox sevmişdim. Əslində son dövrlərdə inceleme yazaraq bəzi kitablara olan sevgimi ifadə etməli olduğumu düşünürdüm. Bunu incelemede de məqsədim o idi, amma belə yazanda kitab öz gözümə çox bəsit görsəndi, hisslərimi yazıya bir o qədər də əks etdirə bilmədim, lakin Oriana Fallaci bu kitabı ilə bir yazardan daha çox, bir qadın olaraq gönül bağı qurduğum yazarlardan biri olmuşdu. Onun bu mövzuda fikirlərini daha əhatəli oxumağı çox istərdim.
Doğmamış Çocuğa Mektup
Doğmamış Çocuğa MektupOriana Fallaci · Can Yayınları · 20181,961 okunma
Reklam
Yaşam olağanüstü bir şey. Yaralarımız şaşılası bir hızla kapanabiliyor. Kapanmış yaranın izleri üstümüzde kalmasa akıttığımız kanı bile anımsayamayız. Zamanla izler bile yok oluyor.
Sen benden daha iyi bilirsin, yeri doldurulamayacak kimse yok yeryüzünde.
Sonunda aradığım tanımı buldum çocuk. Kadınla erkek arasındaki aşk dedikleri, bir mevsim. Ve bu mevsim çiçeklenme döneminde nasıl bir yeşillikler şöleniyse, solma döneminde de bir yığın çürüyen yapraktan başka bir şey değil.
"Bütün sorumluluk kadının omuzlarında, acıyı çeken, aşağılanan da hep kadın. Sizinle sevişti diye orospu dersiniz ona. Sözlüklerde bu sözcüğün erkekler için karşılığı yok, yeni bir tane uydurmak da anlambilimine aykırı olur. Binlerce yıldır sözcüklerinize, kavramlarınıza, baskınıza zorla boyun eğdirttiniz bizi. Binlerce yıldır, hiçbir zarara uğramadan gövdelerimizi kullanıyorsunuz. Binlerce yıldır susmaya zorladınız bizi ve ana olmak göreviyle kısıtladınız. Her kadında bir ana ararsınız. Her kadının size analık yapmasını istersiniz; kendi kızınızın bile. Kaslarımızın sizinkiler kadar güçlü olmadığını söylersiniz, ondan sonra pabuçlarınızı boyatmak için bile bizim emeğimizi sömürürsünüz. Beyninizin bizimkinden daha üstün olduğunu söylersiniz, sonra da eve getirdiğiniz aylığın nasıl harcanacağını saptamak için bile zekâmızı sömürürsünüz."
Sayfa 106Kitabı okudu
1.000 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.