Dosto’dan müthiş bir tespit daha
Ona belki de babasından geçmiş, son derece iyi yürekli, temiz ruhlu insanlara vergi bir özelliği daha vardı: karşısındaki insanı olduğundan daha iyi görmek için adeta zorlardı kendini; iyi yanlarını gözünde büyütürdü. Böyle insanların sonra hayal kırıklığına uğramaları kötü olur... hele kabahatin kendilerinde olduğunu sezinlerlerse ıstırapları daha da artar. “Niçin verebileceklerinden çok şey bekledim onlardan?” diye kara kara düşünürler. Bu çeşit insanlar sık sık uğrarlar böyle hayal kırıklığına. Köşelerine çekilip insanlardan uzaklaşmaları en iyisidir. Dikkat ettim, köşeleri o kadar severler ki, zamanla yabanileşirler orada.
Dosto’dan soğuduğumuz anlar…
Doğu savaşı, Dostoyevski’nin yurtseverlikteki coşkunluğunu doruğuna çıkarıyor. “Evet, Haliç ve İstanbul bütün bunlar bizim olacak.” Coşkusu içinde kan dökmeyi kutlulaştırmaya dek vardırıyor.
Dostodan inciler
Bir insanın kişiliğine uzun zaman anlayamazsınız, ama karşınızdaki bir gün içten bir gülüşle gülüverirse, onun bütün kişiliğini avucunuzun içi gibi öğrenmiş olursunuz.
Sayfa 393 - Yason yayınlarıKitabı okudu
